کلینیک ترک اعتیاد رویش لاهیجان methadone-clinic ) rooyesh mmt clinic )

موسس : دکتر جواد موسی نژاد | مسئول فنی : دکتر سعید طاعتی راد

کلینیک ترک اعتیاد رویش لاهیجان methadone-clinic ) rooyesh mmt clinic )

موسس : دکتر جواد موسی نژاد | مسئول فنی : دکتر سعید طاعتی راد

ترک سیگار



کلینیک ترک اعتیاد رویش لاهیجان ، دوره تخصصی ترک سیگار، جلسات حمایت رفتاری ( حدود پنج جلسه 1 ساعته طی یک دوره 5 هفته ای ) بعلاوه NRT را زیر نظر دکتر جواد موسی نژاد -پژوهشگر و درمانگر اعتیاد - ارائه می کند. .حمایتهای تک نفره یا گروهی در صورت تمایل ارائه می شود

  

 -با عرض پوزش ،به علت تکمیل ظرفیت، دوره بعدی  جلسات تخصصی ترک سیگار (مشاوره +بوپروپیون+NRT) بعد از تعطیلات سال نو برگزار خواهد شد. جهت ثبت نام با شماره مطب تماس حاصل فرمائید.-


ترک سیگار مهم‌ترین قدمی است که سیگاری‌ها می‌توانند در جهت بهبود طول عمر و کیفیت زندگی خودشان بردارند .بدون در نظر گرفتن این‌که چند سال دارید یا چه مدتی سیگار می‌کشیده‌اید، ترک سیگار به افزایش طول عمر و زندگی سالم‌تر کمک می‌کند. در آنهایی که قبل از سن 50 سالگی سیگار را ترک می‌کنند احتمال مرگ‌ومیر طی 15 سال آینده نصف می‌شود. کیفیت زندگی با ترک سیگار بهتر می‌شود و احتمال سرماخوردگی و آنفولانزا و برونشیت و پنومونی کم‌تر می‌شود.

ترک سیگار آسان نیست، ولی شما می‌توانید ترک کنید. مارک تواین می‌گوید «ترک سیگار آسان است. من تا حالا هزا بار ترک کرده‌ام» احتمالاً شما هم سعی کرده‌اید. چرا ترک سیگار و نکشیدن دوبارة آن برای بسیاری اینقدر کار سختی است؟ جواب نیکوتین است.

نیکوتین ماده‌ای است که به‌طور طبیعی در تنباکو وجود دارد. نیکوتین به اندازة هروئین یا کوکائین اعتیادآور است. با گذشت زمان فرد از نظر جسمی و روحی به نیکوتین وابسته می‌شود. وقتی سیگار می‌کشید، نیکوتین وارد ریة شما می‌شود و در آنجا بلافاصله جذب خون می‌شود و در سراسر بدن انتشار می‌یابد. نیکوتین بر اعضای مختلف بدن شامل قلب و عروق خونی، هورمون‌ها، روش هضم و جذب غذا (متابولیسم) و مغز تأثیر می‌گذارد.عوامل متعددی بر مدت زمان دفع نیکوتین و فرآورده‌های جانبی آن از بدن تأثیر دارد. در بیش‌تر موارد، نیکوتین و فرآورده‌های جانبی آن مثل کوتینین تا 4-3 روز بعد از قطع مصرف سیگار در بدن افراد سیگاری باقی می‌ماند.نیکوتین احساس خوبی در فرد سیگاری ایجاد می‌کند که او را به مصرف دوباره تشویق می‌کند. نیکوتین همچنین با تداخل در جریان اطلاعات بین سلول‌های عصبی نوعی احساس آرامش ایجاد می‌کند.بعد از مدتی، بدن افراد سیگاری نسبت به نیکوتین مقاومت پیدا می کند. مقاومت بدین معنی است که برای ایجاد اثرات مشابه قبلی به میزان بیش‌تری نیکوتین نیاز است و این یعنی افزایش مصرف سیگار.

وقتی سیگاری‌ها سعی می‌کنند سیگار را ترک کنند کمبود نیکوتین منجر به بروز علائم قطع می‌شود. علائم قطع، هم جسمی و هم روحی است. از نظر جسمی بدن به کمبود نیکوتین واکنش نشان می‌دهد. از نظر روانی آدم سیگاری مجبور به کنار گذاشتن عادت سیگار کشیدن است که موجب تغییرات اساسی در شیوه زندگی است. برای ترک موفق سیگار باید به هر دو جنبة جسمی و روانی توجه داشت.

در کسانی که برای مدت چند هفته یا بیش‌تر به‌طور مرتب سیگار کشیده‌اند و ناگهان مصرف آن را قطع کرده یا میزان مصرف را تا حد زیادی کاهش داده‌اند، علائم قطع ظاهر می‌شود. علائم معمولاً طی چند ساعت از آخرین مصرف سیگار شروع می‌شوند و طی 2 تا 3 روز وقتی که میزان نیکوتین و فرآورده‌های جانبی آن در بدن کم می‌شود، به حداکثر می‌رسد. علائم قطع از چند روز تا چندین هفته باقی می‌ماند و با گذشت زمان و عدم مصرف سیگار بهتر می‌شود.

بروز این علائم معمولاً سیگاری‌ها را به شروع دوباره مصرف سیگار وادار می‌کند تا سطح نیکوتین خون به مقادیر قبل از بروز علائم قطع باز گردد.

برنامة ترک سیگار شامل چه مراحلی است؟

برنامة ترک سیگار به گونه‌ای طراحی شده است تا جهت تشخیص و کنار آمدن با مشکلاتی که حین قطع مصرف سیگار ایجاد می‌شود، به فرد کمک کند. این برنامه همچنین از وی حمایت می‌کند و موجب دلگرمی او می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد بهترین برنامه‌ها شامل مشاوره رودررو و گروه درمانی است. ارتباط قوی بین مدت زمان انجام برنامه و میزان موفقیت آن وجود دارد. به‌طور کلی هرچه برنامه کامل‌تر باشد احتمال موفقیت آن بیش‌تر است.مثلاً با افزایش تعداد یا زمان جلسات یا تعداد هفته‌های برگزاری آنها می‌توان برنامة کامل‌تری داشت. در این برنامه توجه به این موارد لازم است

-   مدت زمان هر جلسه حداقل بین 15-30 دقیقه باشد.

حداقل 4 جلسه باید برگزار شود.

 -جلسات باید حداقل 2 هفته (یا بیش‌تر) ادامه داشته باشد.

درمان جایگزین نیکوتین:

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، نیکوتین موجود در سیگار موجب وابستگی جسمی به آن می‌شود. کمبود این ماده در صورت قطع مصرف، موجب علائم ناخوشایندی می‌شود. با درمان جایگزین نیکوتین (NRT)، این ماده به‌صورت آدامس، برچسب و اسپری بدون سایر مواد مضر سیگار، مصرف می‌شود. این روش برخی از علائم ترک را از بین می‌برد و شما می‌توانید بر جنبة روانی وابستگی به سیگار تمرکز کنید  

درمان جایگزین نیکوتین چگونه عمل می‌کند؟ 

 ...

                                             ( بر روی ادامه مطلب کلیک کنید )  

      

درمان جایگزین نیکوتین در کاهش علائم شدید قطع سیگار مؤثر است.95%-70 سیگاری‌ها علت ترک موفق سیگار را تنها استفاده از NRT ذکر می‌کنند. NRT علائم ترک سیگار را کم‌تر می‌کند.

بسیاری از افراد می‌توانند بدون استفاده از NRT سیگار را ترک کنند اما اکثراً در اولین نوبت قادر به این کار نیستند. در حقیقت افراد سیگاری قبل از کنار گذاشتن کامل سیگار معمولاً چندین بار (گاهی 8 تا 10 بار) آن را موقتاً کنار می‌گذارند.

این عدم موفقیت معمولاً مربوط به بروز علائم ترک است. بیش‌تر افراد طی سه ماه اول پس از قطع سیگار مصرف آن را از سر می‌گیرند. بنابراین، اگر دوباره سیگار کشیدن را شروع کردید، ناامید نشوید؛ فقط سعی کنید سیگار را مجدداً کنار بگذارید و با اضافه کردن ترفندها و روش‌های دیگر احتمال موفقیت خود را بالا ببرید.

شما می‌توانید با استفاده از NRT علائم قطع را کم‌تر کنید، و از روش‌های حمایتی نیز استفاده کنید که این مسئله احتمال ترک موفق سیگار را بیش‌تر می‌کند.

علاوه بر NRT چه کار باید کرد؟

درمان جایگزین نیکوتین (NRT) تنها بر وابستگی جسمی به سیگار مؤثر است. لذا این روش تنها راه کمک به ترک سیگار نیست. شما باید NRT را با سایر روش‌های ترک سیگار که بر جنبه‌های روانی (احساسی و عادتی) سیگار کشیدن مؤثر است ترکیب کنید.

(توجه داشته باشید که NRT در کسانی‌که کم‌تر از 10 سیگار در روز مصرف می‌کنند مؤثر نیست.)

(اگر کم‌تر از نصف پاکت سیگار در روزمصرف می‌کنید و جایگزین کردن نیکوتین را لازم می‌دانید می‌توانید با پزشک خود در زمینة میزان کم‌تر NRT مشورت کنید.)

شما می‌توانید به محض کنار گذاشتن آخرین سیگار NRT را شروع کنید.ازم نیست برای استفاده از آدامس، برچسب یا اسپری نیکوتین صبر کنید. شما می‌توانید این مسئله را با مسئولین برنامة جایگزین نیکوتین خود مجدداً بررسی کنید اما به‌طور کلی برای شروع NRT نیازی به صبر کردن نیست.

پنج روش  استاندارد جایگزین نیکوتین وجود دارد:

برچسب نیکوتین (نیکوتین پوستی):

این برچسب‌ها یک میزان مشخص از نیکوتین را از طریق پوست وارد بدن می‌کند. در طی چند هفته با کاهش مقادیر برچسب نیکوتین به‌تدریج وابستگی به نیکوتین از بین می‌رود. (این برچسب‌ها با یا بدون نسخه در دسترس است و انواع مختلف آنها را می‌توان تهیه کرد.)

(روش استفاده از آنها موارد قابل توجه و عوارض احتمالی بر روی هر بسته ذکر شده است اگر شما به‌صورت سبک تا متوسط سیگار می‌کشید استفاده از برچسب 16 ساعته کافی است.)

-احتمال بروز عوارض جانبی مانند تحریک پوستی، ‌تپش قلب، ‌اختلالات خواب و سردرد زیاد نیست. اما این برچسب‌ها شب‌ها نیکوتین آزاد نمی‌کنند بنابراین در کسانی که صبح زود دچار علائم ترک هستند مفید نیست.

-برچسب‌های 24 ساعته میزان ثابتی از نیکوتین را آزاد می‌کنند. این برچسب‌ها در کاهش علائم ترک در صبح زود مؤثر است ولی احتمال بروز عوارض جانبی مانند: اختلال خواب و تحریک پوست با مصرف آنها بیش‌تر است.

-بسته به اندازة بدن بیش‌تر افراد سیگاری باید ابتدا از برچسب با قدرت کامل (22-15 میلی‌گرم نیکوتین) به مدت 4 هفته و سپس برچسب ضعیف‌تر (14-5 میلی‌گرم نیکوتین) به مدت 4 هفته دیگر استفاده کرد.

-برچسب پوستی را باید صبح‌ها روی پوست تمیز و خشک بدون مو چسباند.

-برچسب را باید زیر گردن و بالای شانه چسباند، مثلاً بالای بازو یا قفسه سینه
-
مصرف برچسب را برای 5-3 ماه توصیه می‌کند.

در صورت ایجاد عوارض:

    -هنگام استفاده از برچسب سیگار نکشید.

-    در صورت بروز تحریک پوستی از مارک دیگری استفاده کنید.

-    با استفاده از برچسب با دوز کم‌تر میزان نیکوتین مصرفی را کاهش دهید.

-    اختلالات خواب کوتاه مدت است و طی 4-3 روز از بین می‌رود در غیر این‌صورت، اگر از برچسب 24 ساعت استفاده می‌کنید آن را به برچسب 16 ساعته تغییر دید.

-    مصرف چسب را کنار بگذارید و از سایر روش‌های NRT استفاده کنید.

آدامس نیکوتین‌دار:

آدامس نیکوتین‌دار یک روش زودبازده از جایگزینی نیکوتین است که جذب نیکوتین از طریق غشاء مخاط دهان انجام می‌شود.شما می‌توانید بدون نیاز به نسخه، آدامس نیکوتین‌دار را خریداری کنید.

این آدامس با 2 میلی‌گرم و 4 میلی‌گرم نیکوتین موجود است.

برای نتیجه بهتر به دستورالعمل داخل جعبه عمل کنید.آدامس را آهسته بجوید تا وقتی که متوجه مزة تند شوید. سپس آدامس را در گوشة دهان خود قرار دهید و بعد آن را به مدت 30-20 دقیقه بجوید.

-غذا و نوشیدنی بر کیفیت جذب نیکوتین تأثیر می‌گذارد.از خوردن غذاهای اسیدی و نوشیدنی‌هایی مانند قهوه و آب‌میوه‌ها و به‌طور کلی مایعات برای حداقل 15 دقیقه قبل و هنگام جویدن آدامس پرهیز کنید.

-اگر بیش‌تر از یک پاکت در روز سیگار می‌کشید، ظرف 30 دقیقه پس از بیدار شدن سیگار می‌کشید و یا برای سیگار کشیدن در مناطق ممنوع مشکل دارید، باید با دوز بالاتر (4 میلی‌گرم) شروع کنید.

-هرگز بیش‌تر از 20 تکه آدامس در یک روز نجوید.

-آدامس نیکویتن اغلب برای 3-1 ماه و حداکثر 6 ماه از شروع مصرف توصیه می‌شود. کاهش تدریجی میزان جویدن برای قطع مصرف آن به شما کمک می‌کند.

-اگر حساسیت پوستی دارید، آدامس را به برچسب ترجیح می‌دهید.

-یک مزیت دیگر آدامس نیکوتینی این است که شما می‌توانید میزان نیکوتین دریافتی را کنترل کنید.

-آدامس رامی‌توان هر زمان که نیاز دارید و یا یک زمان مشخص در طی روز بجوید.

 

-زمانبندی 2-1 قطعه در هر ساعت بهتر است. در روش دیگر که براساس نیاز است، هر زمان که اشتیاق بیش‌تری داشتید می‌توانید آدامس بجوید.

-علائم مربوط به معده و جویدن به علت استفاده نامناسب از آدامس مانند بلع نیکوتین و یا جویدن سریع آدامس است.

اسپری بینی نیکوتین:

اسپری بینی، نیکوتین را که به آهستگی از بینی جذب می‌شود وارد جریان خون می‌کند اسپری بینی نیکوتین فقط با نسخة پزشک قابل خریداری است.اسپری بینی علائم ترک را به سرعت کاهش می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا اشتیاق به نیکوتین را مهار کنید.

نیکوتین استنشاقی:

نوع استنشاقی را نیز فقط با نسخه پزشک می‌توان خرید.نیکوتین استنشاقی از لوله‌ای پلاستیکی تشکیل شده است با یک خشاب نیکوتین.وقتی شما یک پاف را فشار می‌دهید خشاب ذرات نیکوتین را به بیرون پرتاب می‌کند. برخلاف سایر انواع استنشاقی که اکثریت دارو به ریه‌ها می‌رسد، نیکوتین استنشاقی بیش‌تر ذرات نیکوتین را به دهان می‌رساند.

میزان توصیه شده 6 تا 16 خشاب در یک روز و به مدت حداکثر 6 ماه است.

در حال حاضر روش استنشاقی گران‌ترین روش در دسترس NRT است.

سیگارهای الکترونیک، در آزمایش‌های بالینی ثابت نشده است که در ترک سیگار مؤثر است و به تأیید سازمان غذا و دارو هم نرسیده است.

قرص‌های مکیدنی نیکوتین‌دار:

قرص‌های مکیدنی نیکوتین‌دار جدیدترین شکل NRT موجود در فروشگاه‌هاست.بدون نیاز به نسخة‌پزشک می‌توان خرید.

مانند آدامس نیکوتینی قرص‌های مکیدنی در دو اندازه در دسترس هستند: 2 میلی‌گرم و 4 میلی‌گرم.فرد سیگاری بر اساس اینکه چه زمانی بعد از بلند شدن از خواب اولین سیگار خود را می‌کشد یکی از این دو نوع را انتخاب می‌کند.

نحوة استفاده از قرص‌های مکیدنی نیکوتین به‌صورت برنامة 12 هفته‌ای است.

میزان مصرف توصیه شده 1 قرص هر 2-1 ساعت به مدت 6 هفته، سپس 1 قرص هر 4-2 ساعت برای 9-7 هفته و در نهایت 1 قرص هر 8-4 ساعت برای 12-10 هفته است.

تولیدکنندة قرص‌های لوزی شکل همچنین این موارد را توصیه کرده است:

-وقتی استفاده از قرص را شروع کردید، دیگر به هیچ‌وجه سیگار نکشید.

-15 دقیقه قبل از مصرف قرص هیچ‌چیز نخورید و ننوشید (بعضی از نوشیدنی‌ها باعث کاهش اثربخشی قرص می‌شوند).

-    قرص را تا زمانی که کاملاً حل شود بمکید، حدود 30-20 دقیقه.

 -   قرص را مانند یک آب‌نبات سفت گاز نزنید و نجوید و نخورید. دارو از طریق بافت دهان جذب می‌شود.

  -  هرگز بیش‌تر از 5 قرص در طی 6 ساعت و یا بیش‌تر از 20 قرص در یک روز مصرف نکنید.

-    بعد از 12 هفته مصرف قرص را متوقف کنید. اگر شما هنوز نیاز به قرص دارید با پزشک خود مشورت کنید.

  -  اگر هنوز سیگار می‌کشید، تنباکو می‌جوید، از انفیه استفاده می‌کنید یا هر محصولی که حاوی نیکوتین است (مانند چسب نیکوتین یا سیگار نیکوتین) از قرص‌های مکیدنی، استفاده نکنید.

انتخاب روش مناسب:

هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد یک روش درمانی جایگزینی نسبت به روش دیگر برتری دارد.

وقتی شما می‌خواهید یکی از روش‌های درمان جایگزین (NRT) را برای استفاده انتخاب کنید، باید فکر کنید کدام روش برای روش زندگی و نحوة سیگار کشیدن شما مناسب است.

    آدامس نیکوتین، قرص مکیدنی و استنشاقی‌ها انواعی هستند که شما می‌توانید در دهانتان بگذارید و میزان مصرف را برای حفظ اشتیاق به مصرف به بهترین وجه کنترل کنید.   آدامس‌های نیکوتین و قرص‌های مکیدنی عموماً بدون شکر هستند، ولی اگر شما دیابت دارید یا مشکوک به دیابت هستید، از تولیدکننده بپرسید.

    اسپری بینی وقتی شما به آن احتیاج دارید بسیار سریع اثر می‌کن    با نیکوتین استنشاقی می‌توانید ادای سیگار کشیدن را از طریق فوت کردن و توقف استنشاق درآورید.  برچسب نیکوتین راحت است و فقط یکبار در روز باید مصرف شود.

    اسپری بینی و استنشاقی هردو نیاز به نسخة پزشک دارند.

    

ترکیب برچسب و سایر جایگزین‌های نیکوتین:

استفاده از برچسب نیکوتین همراه با محصولات کوتاه‌اثری مانند آدامس، قرص‌های مکیدنی، اسپری بینی و استنشاقی یکی دیگر از روش‌های جایگزینی نیکوتین (NRT) است.هدف این است که یک اندازة ثابتی از نیکوتین از طریق برچسب پوستی دریافت شود و وقتی اشتیاق زیادی داشتید که یکی از محصولات کوتاه‌اثر را استفاده کنید مطالعات کمی که بر روش جایگزینی ترکیبی – به‌صورتی که در بالا شرح داده شد- انجام شده نشان داده‌اند که این روش نسبت به روش تک‌محصولی بهتر عمل می‌کند.

(همان‌طور که قبلاً شرح داده شد، بیش‌تر انواع درمان جایگزینی نیکوتین برای مدت محدودی باید مصرف شوند.مثلاً، با اینکه برچسب اغلب به مدت 5-3 ماه استفاده می‌شود بنابر بعضی مطالعات مصرف 8 هفته یا کم‌تر بهتر است.)

بوپروپیون (Zyban):

بوپروپیون یک داروی ضدافسردگی آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به ترک سیگار نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. با نسخة‌ پزشک تهیه می‌شود و سبب کاهش علائم قطع مصرف نیکوتین می‌شود.این دارو حاوی نیکوتین نیست و بر مواد شیمیایی مغز که وابسته به اشتیاق به نیکوتین است اثر می‌کند.

این دارو برخلاف دیگر داروهای ضدافسردگی، باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمی‌شود.

فارماکولوژی:

 بوپروپیون مهارکننده‌ی بازجذب نوراپی‌نفرین و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیل‌کولین است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرک‌های کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و به‌طور کلی شبیه فنتیل آمین‌هاست.

بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی وسیع‌الطیف است که

-این دارو را می‌توان جداگانه و یا به‌صورت همزمان با داروهای جایگزین نیکوتین (NRT) ‌استفاده کرد.

-بهترین شکل تأثیر بوپروپیون زمانی است که این دارو 2-1 هفته قبل از ترک سیگار مصرف شود.

-میزان مصرف معمول یک یا دو قرص 150 میلی‌گرمی در روز است.

-اگر شما سابقة‌صرع داشته‌اید، مصرف‌کننده قهار الکل هستید، ضربه شدید به سر داشته‌اید، بیماری دو قطبی (سرخوشی –افسردگی) دارید و یا بیماری انورکسی و یا بی‌اشتهایی عصبی (اختلالات خوردن)‌دارید نباید این دارو را مصرف کنید.

بطور کلی موارد منع مصرف این دارو عبارتند از :

-صرع یا مواردی که آستانه تشنج کاهش یابد مانند ترک الکل یا ترک بنزودیازپین

-آنورکسی نوروزا یا بولیمیا

-تومورهای فعال مغزی

-مصرف .MAOI در این مورد باید یک فاصله ۲ هفته‌ا‌‌‌ی بین مصرف دو دارو رعایت شود.

-اختلال کبد، بیماری شدید کلیه و فشار خون بالا

-افرادی که افکار خودکشی دارند .

بوپروپیون اشتیاق به نیکوتین را کم می‌کند و از علائم ترک آن می‌کاهد. پس از ۷ هفته از درمان تنها ۲۷ درصد افرادی که بوپروپیون مصرف کرده‌اند در مقایسه با ۵۶ درصد آنانی که از پلاسبو استفاده کردند مشتاق سیگار هستند. در همان مطالعه ۲۱ درصد مصرف‌کنندگان بوپروپیون در مقایسه با ۳۲ درصد ازگروه پلاسبو دچار نوسانات خلقی شدند.

دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان موثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند. یک سال پس از درمان تعداد افرادی که در حال ترک باقی مانده‌اند، هنوز ۵/۱برابر آنانی است که پلاسبو مصرف کردند.

مصرف بوپروپیون و نیکوتین به‌طور هم زمان میزان ترک سیگار را افزایش نمی‌دهد.

در یک مطالعه مستقیم وارنیکلین (Varenicline) اثرات بهتری نشان داده‌است. پس از ۱ سال میزان ترک برای پلاسبو ۱۰ درصد، برای بوپروپیون ۱۵ درصد و برای وارنیکلین ۲۳ درصد گزارش شده است.

بوپروپیون از افزایش وزن افراد در هفته‌ی اول ترک سیگار جلوگیری می‌کند. پس از چند هفته افراد گروه پلاسبو ۲/۷ کیلوگرم افزایش وزن نشان دادند در مقایسه با ۱/۵ کیلوگرم در کسانی که بوپروپیون استفاده می‌کردند. در حال حاضر این اثر دارو اهمیت چندانی ندارد چون هر دو گروه پس از ۲۶ هفته ۴/۸ کیلوگرم اضافه وزن پیدا می‌کنند.

 برای ترک سیگار مصرف ۳۰۰ میلی‌گرم توصیه شده است. سه روز اول روزی ۱۵۰میلی‌گرم، سپس روزی ۳۰۰ میلی‌گرم. شروع اثر دارو ۱ هفته طول می‌کشد. پس از ۲ هفته اثرات ترک سیگار مشخص می‌شود. طول درمان۷ تا ۱۲ هفته است. اگر پس از ۷ هفته فرد آثاری از بهبود نشان ندهد مصرف طولانی‌تر فایده ندارد و بهتر است دارو قطع شود.

بوپروپیون بر خلاف سایر داروها هیچ آثار مضری در فونکسیون جنسی مردان سالم ندارد.

بعضی از پزشکان معمولاً برای کسانی که شدیداً به سیگار اعتیاد دارند در مان ترکیبی توصیه می‌کنند مانند بوپروپیون همراه با یک برچسب نیکوتین و یا ی آدامس یا قرص‌های مکیدنی

در بعضی افراد روش‌های ترکیبی، از استفاده هر یک به تنهایی مؤثرتر عمل می‌کند.

وارنیکلین (ChanTix):

وارنیکلین داروی نسخه‌ای جدیدی است که به افراد کمک می‌کند تا سیگار را ترک کنند.نحوة اثر این دارو تداخل با گیرنده‌های نیکوتین در مغز است.این دارو به دو شکل اثر می‌کند: نیاز فیزیکی شخص به سیگار را کاهش می‌دهد و نیز علائم ترک نیکوتین را کاهش می‌دهد.

-وارنیکلین به‌صورت قرص وجود دارد و باید بعد از خوردن غذا با یک لیوان پر از آب مصرف شود.

-بعد از 8 روز اول مصرف قرص، میزان مصرف روزانه افزایش می‌یابد.

-میزان شروع یک قرص0.5 میلی‌گرم در روز است برای 3 روز اول.سپس 2 قرص 0.5 میلی‌گرم در روز برای 4 روز بعدی.در شروع هفتة دوم میزان مصرف به 1 میلی‌گرم هر صبح و هر عصر افزایش می‌یابد.

-بیمارانی که با میزان‌های بالای مصرف مشکلاتی دارند، بهتر است در طی زمان ترک میزان کم‌تری مصرف کنند.

این دارو به مدت 12 هفته مصرف می‌شود، اما برای کسانی که در طی این مدت ترک می‌کنند می‌توان یک 12 هفتة دیگر هم برای اینکه دوام ترک را افزایش دهیم تجویز کرد.

از آنجایی که وارنیکلین داروی جدیدی است هنوز بررسی‌های زیادی انجام نشده است که مشخص کند این دارو به‌صورت مصرف همزمان با داروهای جایگزین نیکوتین بدون اشکال است یا نه.

داروهای دیگر ترک سیگار که به تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) نرسیده‌اند:

نورتیلیپتیلین:

این یکی از داروهای ضد افسردگی قدیمی است. وقتی این دارو را برای سیگاری‌ها مصرف می‌کنند احتمال ترک موفقیت‌آمیز سیگار را دو برابر می‌کند.این دارو را برای اینکه به یک سطح ثابت در بدن برسد باید 28 تا 10 روز قبل از ترک سیگار استفاده کرد.بعضی از افراد عوارضی مانند افزایش ضربان قلب، تاری دید، اختلال در ادرار کردن، خشکی دهان، یبوست، افزایش یا کاهش وزن و کاهش فشار خون در هنگام ایستادن پیدا می‌کنند.

-این دارو می‌تواند دقت شما در رانندگی و یا کار کردن با ماشین‌ها را از بین ببرد و نباید با داروهایی که عوارض را تشدید می‌کنند مصرف شوند.

میزان مصرف نورتیلیپتیلین باید به آهستگی کاهش یابد، زیرا قطع ناگهانی دارو بدون عوارض امکانپذیر نیست.

کلونیدین:

کلونیدین دارویی قدیمی است که FDA جهت درمان فشار خون بالا توصیه کرده است.جهت ترک سیگار می‌توان 2 قرص در 2 وعده یا برچسب‌های پوستی هفتگی استفاده کرد. مطالعه‌ای بر روی سیگاری‌های قهار که سایر روش‌های ترک در آنها مؤثر نبوده است، با مصرف کلونیدین به مدت 4 هفته، احتمال ترک موفق سیگار 2 برابر شده است.

کنترل فشار خون توسط پزشک حین مصرف این دارو لازم است.مصرف این دارو ممکن است بر توانایی رانندگی یا فعالیت کاری شما تأثیر بگذارد.

-مصرف کلونیدین را می‌توان از 3 روز قبل از تصمیم به ترک سیگار یا همان روز قطع مصرف شروع کرد. همانند نورتیلیپتیلین مصرف این دارو را نیز بنباید ناگهانی قطع کرد.

-برای جلوگیری از بروز افت فشار خون، بی قراری، کاهش هوشیاری یا لرزش باید مصرف آن به‌تدریج طی 2 تا 4 روز کاهش یابد.

سایر روش‌های ترک سیگار

روش‌های دیگری هم وجود دارد که در بعضی موارد کمک می‌کند ولی دلایل قوی وجود ندارد که این روش‌ها احتمال ترک سیگار را افزایش بدهد.

-هیپنوتیزم

-طب سوزنی

-لیزر درمانی با شدت کم

-استفاده از فیلتر

-بازدارنده‌های کشیدن سیگار

-مکمل‌ها و داروهای گیاهی

-درمان ترکیبی آتروپین و اسکوپولامین

-قرص‌ها و بسته‌های خوراکی توتون

-سیگار الکترونیک

-آب‌نبات چوبی و کرم لب نیکوتینی

-آب حاوی نیکوتین و ویفر حاوی نیکوتین

قبل از آنکه شما شروع به استفاده از درمان جایگزین نیکوتین کنید و یا در یک کلاس و یا یک برنامة ترک سیگار شرکت کنید، باید به میزان موفقیت آن روش توجه کنید.تعیین میزان موفقیت برنامه ترک سیگار به دلایل متعددی دشوار است.

میزان ترک موفق به خود شما بستگی دارد و در تسلط خود شماست.

-تنها 7-4 درصد از افراد با سعی و تلاش و بدون دارو و یا سایر کمک‌ها قادر به ترک سیگار هستند.

-بنابر مطالعات در مجله‌های پزشکی، بین 33-25 درصد سیگاری‌ها که از دارو استفاده کرده‌اند می‌توانند بعد از 6 ماه همچنان سیگار نکشند.

چهار عامل کلیدی در ترک سیگار عبارتند از:

-    برای ترک تصمیم بگیرید.

  -  تاریخ ترک را تعیین کنید و یک روش ترک را انتخاب کنید.

  -  با علائم قطع مصرف کنار بیایید.

  -  به سیگار نکشیدن ادامه دهید.

تنها یک راه درست برای ترک وجود ندارد. اغلب سیگاری‌ها ترجیح می‌دهند مصرف سیگار را یکباره و در یک لحظه قطع کنند.آنها تا روز ترک سیگار می‌کشند و سپس ترک می‌کنند و یا یک یا دو هفته قبل از روز ترک سیگار کم‌تری می‌کشند. راه دیگر مستلزم این است که شما هر روز کم‌تر سیگار بکشید. با این روش شما میزان نیکوتین بدنتان را آرام آرام کم می‌کنید.

شما شاید به جای سیگار کشیدن یک لیوان قهوه بنوشید و یا تصمیم بگیرید که فقط در زمان مشخصی از روز سیگار بکشید.

اگرچه به نظر می‌رسد که کاهش تدریجی مصرف موجب کاهش علائم ترک می‌شود ولی در عمل انجام دادن چنین کاری سخت است.ترک سیگار بسیار شبیه کاهش وزن است. این کار نیاز به یک ارادة قوی در طی یک زمان طولانی دارد.سیگاری‌ها شاید آرزو می‌کنند که کاش گلوله‌ای جادویی، یک قرصی یا یک راهی برای ترک بدون درد و ساده وجود داشت، ولی هرگز چنین چیزی وجود ندارد.

مواد جایگزین نیکوتین برای کاهش علائم ترک مفیدند ولی بهترین کاربرد اینها زمانی است که این مواد به‌عنوان یک قسمت از یک برنامة ترک سیگار که شامل جنبه‌های فیزیکی و روانی است، استفاده شوند.

بعضی از گام‌ها که شما را برای روز ترک آماده می‌کنند:

-    یک تاریخ را مشخص کنید و آن را در تقویمتان بنویسید.

-    به دوستان و اقوام بگویید که دارید در فلان روز ترک می‌کنید.

   - از شر همه سیگارها و جاسیگاری‌ها در خانه، ماشین و محل کارتان راحت شوید.

 -   مواد جایگزین خوراکی – آدامس‌بدون قند، تکه هویج، آب‌نبات سفت، قهوة مخلوط، آب‌میوه و سایر خوراکی‌ها را آماده کنید.

    - برای یک روش تصمیم بگیرید. آیا از NRT و یا سایر داروها استفاده خواهید کرد؟ آیا در یک کلاس ترک سیگار حضور خواهید یافت؟

- تمرین کنید که بگویید  نه متشکرم، من سیگار نمی‌کشم.

 -   یک حامی دست و پا کنید. این حامی می‌تواند کلاس‌های گروهی، گروه ترک نیکوتین باشد یا یک دوست و یا یک فامیل، که به‌صورت موفقیت‌آمیز ترک کرده است و می‌خواهد به شما کمک کند.

-از دوستان و خانواده‌تان که هنوز سیگار می‌کشند بخواهید دور و بر شما سیگار نکشند و یا وقتی شما را می‌بینند سیگار را دور بیندازند.

-   اگر شما از بوپروپیون استفاده می‌کنید از یک هفته قبل مصرف دارو را شروع کنید تا به روز ترک برسید.

    به تلاش‌های گذشته‌تان برای ترک فکر کنید. سعی کنید مشخص کنید انجام چه کارهایی به شما کمک کرده و چه کارهایی ناموفق بوده است.

-          ترک موفقیت‌آمیز موضوعی است که به برنامه و اراده شما بستگی دارد و اتفاقی نیست.

روز ترک شما

در روز ترک هدف‌های زیر را دنبال کنید:

-    سیگار نکشید. این یعنی، اصلاً سیگار نکشید حتی یک پک!

    -فعالیتتان را حفظ کنید – قدم بزنید، ورزش کنید و یا هر فعالیتی که دوست دارید.

 -   آب و آب‌میوه فراوان مصرف کنید.

-    اگر تصمیم گرفته‌اید، مصرف نیکوتین جایگزین را شروع کنید.

 -   به کلاس ترک سیگار بروید، یا از برنامة خودآموز استفاده کنید.

   - از موقعیت‌هایی که باعث ترغیب شما به کشیدن سیگار می‌شوند اجتناب کنید.

-    مصرف الکل را کاهش دهید و یا اصلاً استفاده نکنید.

  -  دربارة تغییر کارهای روزمره فکر کنید. از راه متفاوتی به سر کارتان بروید، به‌جای قهوه چای بنوشید. صبحانه‌تان را در محلی دیگر و یا غذاهای متفاوتی بخورید.

-دربارة انواع فکرها و احساساتی که هنگام تلاش برای ترک به سراغتان می‌آید بیش‌تر بخوانید و جست‌وجو کنید.

-با علائم قطع مصرف کنار بیایید.

-بهانه تراشی نکنید !

(    امروز روز خوبی نیست. فردا ترک می‌کنم.

    ایراد من فقط همین یک چیز است؟

    واقعاً سیگار کشیدن بد است؟ فلانی یا بهمانی تمام عمرش را سیگار کشید و بیش‌تر ا ز90 سال هم عمر کرد.

    آلودگی هوا که بدتر است.

    بالاخره آدم که نباید بدن سالم به گور ببرد.

    زندگی بدون سیگار که مزه‌ای ندارد....

شاید بتوانید چیزهای بیش‌تری را به فهرست بالا اضافه کنید. وقتی نخستین روزهای بدون سیگار را می‌گذرانید همة چیزهایی را که به ذهنتان می‌آید بنویسید و آنها را بشناسید. مواظب وسوسه‌هایی باشید که می‌توانند شما را تحریک کنند که دوباره سیگار بکشید.مواظب اینها باشید، هر وقت که شما سعی می‌کنید ترک کنید، این وسوسه‌ها سر و کله‌شان پیدا می‌شود...)

-از چیزهای وسوسه انگیز دوری کنید

-از افراد و چیزهایی که شما را برای کشیدن سیگار وسوسه می‌کنند دوری کنید.

-بعداً شما با اعتماد به نفس بیش‌تری این مشکل را حل می‌کنید.

-عادت‌های خود را تغییر دهید

-آب‌میوه یا آب را جایگزین الکل یا قهوه کنید. راه متفاوتی را برای کار پیدا کنید. پیاده‌روی سبک را جایگزین خوردن قهوه برای استراحت کنید.

-دهانتان را به مواد جایگزین مشغول کنید، موادی مانند آدامس بدون شکر و یا آب‌نبات، سبزی‌های سفت مانند تکه‌های هویج یا تخمة آفتابگردان. بعضی افراد قهوه مخلوط می‌جوند.

-کارهایی را که اضطراب شما را کم می‌کنند انجام دهید.

-دوش آب گرم بگیرید، فعالیت کنید و یا کتاب بخوانید.

-هر وقت احساس کردید می‌خواهید یک سیگار روشن کنید، کمی معطل کنید.

-پولی را که باید صرف خرید دخانیات می‌کردید در هر روز در یک ظرف بزرگ قرار دهید و آخر هفته با آن خرید کنید.

-یک مجله یا کتاب بخرید، برای غذا خوردن بیرون بروید، یک سرگرمی تازه پیدا کنید و یا یک کلاس یوگا بروید و یا پولتان را برای یک خرید بزرگ جمع کنید.

ترک پایدار

به خاطر بیاورید مارک توآین چه گفته است؟

ممکن است شما هم قبلاً بارها ترک کرده باشید. در این‌صورت، باید بدانید که حفظ ترک در نهایت، طولانی‌ترین و مهم‌ترین قسمت این روند است.می‌توانید از همان روش‌هایی که برای عبور از ترک استفاده کردید برای پایداری در ترک هم کمک بگیرید.پیشاپیش برای زمان‌هایی که برای کشیدن سیگار وسوسه می‌شوید برنامه بریزید که چگونه با این موقعیت وسوسه‌انگیز مقابله کنید.خطرناک‌ترین حالت، شاید، یک میل شدید غیر قابل پیش‌بینی برای کشیدن سیگار است که گاهی از پس ماه‌ها و یا سال‌ها بعد از ترک شما را در تنگنا می‌گذارد.

رای عبور از این مرحله بدون بازگشت، این کارها را تمرین کنید:برای عبور از این مرحله بدون بازگشت، این کارها را تمرین کنید:

-    دلایلی را که برای ترک داشتید مرور کنید و در مورد همة فوایدی که ترک برای سلامت شما، سرمایه‌تان و افراد فامیلتان دارد فکر کنید.

  -  به‌خاطر داشته باشید نباید حتی به سیگار لب بزنید.

  -  از شر تمایل به سیگار کشیدن خلاص شوید. این خواست از بین خواهد رفت، ولی فریب نخورید که فکر کنید فقط همین یکبار است.

-    الکل مصرف نکنید. نوشیدن الکل ترک موفقیت‌آمیز شما را به خطر می‌اندازد.

-    اگر دربارة افزایش وزن نگران هستید، بعضی مواد انرژی‌زای سالم استفاده کنید و وزن خود را با ورزش حفظ کنید.

-سیگاری‌ها اغلب ذکر می‌کنند یکی از علل برگشت به سیگار استرس است.استرس یک قسمت از زندگی هر فرد را، حال می‌خواهد سیگاری باشد یا غیرسیگاری، تشکیل می‌دهد. تفاوت در این است که سیگاری‌ها به‌جای مقابله با اضطراب و افکار ناخوشایند به مصرف نیکوتین روی می‌آورند.نیکوتین جایگزین تا حدودی مفیدی است ولی برای موفقیت طولانی شما به روش‌های دیگری نیاز خواهید داشت.تمرینات روحانی و اعتقاد به اینکه یک قدرت برتر به شما در کنار گذاشتن این وابستگی کمک می‌کند، با موفقیت همراه بوده است.

*** مواظب هریک از این تغییرات باشید:

    تغییر در سرفه کردن.

    سرفة جدید.

    سرفة خونی.

    خشونت صدا.

    مشکلات تنفسی.

    تنفس صدادار.

    سردرد.

    درد قفسة سینه.

    کاهش اشتها.

    کاهش وزن.

    خستگی عمومی.

    عفونت‌های مکرر ریه و یا برونش‌ها.

هریک از اینها شاید علامت سرطان ریه و بعضی از مشکلات ریه باشد و باید به پزشک گزارش داد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد