علت افزایش شمار مبتلایان به سرطان مثانه و کلیه ، افزایش مصرف دخانیات است

سرطان مثانه یکی از انواع سرطان‌های سلول‌های پوششی است. سرطان مثانه دومین سرطان شایع دستگاه ادراری-تناسلی است.

سن متوسط برای تشیخیص کانسر مثانه ۶۵ سالگی است. میزان بروز سرطان مثانه در مردان بیشتر است. سرطان مثانه در سفیدپوستان بیش از سیاه‌پوستان مشاهده می‌شود.

سرطان مثانه پنجمین سرطان شایع و دومین سرطان دستگاه دفع ادرار بعد از سرطان پروستات است.

کارشناسان و متخصصان اورولوژی تاکید دارند هر ساله د بیش از ۵۰۰۰ نفر بر اثر ابتلا به سرطان مثانه جان خود را از دست می دهند که این آمار بیش از شمار قربانیان سانحه رانندگی است.

کارشناسان در گزارش های خود بر تاثیر سوء مصرف سیگار بر مثانه تاکید و خاطر نشان کردند مواد سمی و سرطانی از طریق دستگاه دفع ادرار یعنی کلیه ها و مثانه دفع می شود و هنگام دفع این مواد ، لطمه شدیدی به مثانه وارد می شود.

شمار سال هایی که بیمار سیگار کشیده و تعداد سیگارهایی که در طول سال ها مصرف کرده است همگی در خطر ابتلا به سرطان مثانه نقش دارند.

اورولوژیست ها اعلام کردند که در سیگار ۴۳ ماده سمی سرطانی وجود دارد و همه عوامل ابتلا به سرطان مثانه به مصرف دخانیات مربوط است.

مواد سمی موجود در سیگار از طریق مثانه دفع می شوند. مثانه نقش مخزن را برای ادرار ایفا می کند و تماس مداوم با مواد سمی موجود در دخانیات احتمال بروز سرطان را در دیواره داخلی مثانه افزایش می دهد.

گرچه  سیگاری ها در معرض این مواد سرطانی قرار دارند اما عوامل ژنتیکی فردی نیز در ابتلا به سرطان مثانه تاثیر دارد.

کروکی کلینیک ترک اعتیاد رویش لاهیجان

ترامادول و اعتیاد به مواد مخدر

ترامادول یک داروی ضد درد است. که با نام های مختلفی از جمله بایومادول در داروخانه ها عرضه می شود.

 از ترامادول برای تسکین درد های متوسط تا شدید استفاده می شود. با اینکه تاکنون مکانیسم اثر ترامادول دقیقا مشخص نشده است ولی این دارو مانند مورفین عمل می کند. ترامادول مانند مورفین در مغز به گیرنده های اپیوئیدی متصل شده، باعث ایجاد تسکین می گردد.

 این دارو بصورت آمپول، قرص یا کپسول های 50 و 100 میلیگرمی در بازار دارویی کشور وجود دارد و در داروخانه ها عرضه می شود. بالاترین دوز روزانه آن 400 میلیگرم است. خوردنش با غذا یا بدون غذا تاثیری در میزان جذب آن ندارد.

تداخلات دارویی

داروهایی مانند کاربامازپین و کینیدین مانع از خنثی شدن ترامادول در بدن شده، غلظت آنرا در خون بالا می برند! استفاده همزمان ترامادول با داروهای مهار کننده مونوآمینواکسیداز و مهارکننده انتخابی گیرنده های سروتونین مانند فلوکستین منجر به عوارض جانبی شدیدی از جمله تشنج می شود. این دارو در صورتیکه با الکل، داروهای بیهوشی، مواد مخدر، داروهای آرام بخش یا خواب آور استفاده شود خطر ایست تنفسی را به شدت افزایش می دهد.

 سالم بودن آن برای زنان حامله یا در مرحله شیردهی هنوز ثابت نشده است.

 عوارض جانبی آن عبارتند از:  تهوع، یبوست، سردرد، خواب آلودگی، خارش، اسهال، خشکی دهان، بثورات جلدی، اختلالات بینایی، سرگیجه واقعی، تشنج

و اما ارتباط ترامادول با اعتیاد و سوء مصرف مواد....

 این دارو از بدو ورودش به بازار دارویی کشور مورد توجه بیماران معتاد به مواد مخدر قرار گرفت. با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر می شود. و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملا مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدری چون تریاک، کراک و هروئین دارد!و حتی بیمارانی که در مراکز بستری جهت ترک ترامادول بستری می شوند علایم خماری یا ترک غیر قابل تحمل تری نسبت به سایر بیماران وابسته به مواد مخدر از خود نشان می دهند!

 از جمله علایم ترک ترامادول عبارتند از: عصبانیت، تعریق، بی خوابی، تهوع، اسهال، لرزش اندام ها و توهم

 معتادان به مواد مخدر در مواردی که امکان تهیه یا استفاده از مواد مخدر را ندارند از این دارو جهت جایگزین کردن مواد مخدر استفاده می کنند. عده ای نیز به غلط آنرا برای ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می دهند!

 در حقیقت تعداد کسانیکه بواسطه مصرف ترامادول وارد وادی اعتیاد شده اند کمتر از کسانی است که این دارو را  جهت جایگزینی مواد مورد استفاده قرار می دهند. اینها معمولا کسانی هستند که به خاطر درد، ترامادول را طولانی مدت مصرف کرده اند و از عواقب اعتیاد به آن غافل مانده اند!

 افراد وابسته به ترامادول بیشتر مصرف کنندگان مواد مخدری هستند که جهت جلوگیری از علایم ناخوشایند ترک یا خماری از این دارو به عنوان جایگزین استفاده می کنند.

ترامادول در دوز 200 تا 400 میلیگرم می تواند علایم ترک مواد مخدر را از بین ببرد و تجویز آن به مقدار کمتر از این دوز فرقی با تجویز دارونما در کنترل علایم ترک ندارد!شخصی که از این دارو جهت ترک اعتیاد استفاده می کند وقتی دوز دارو را به کمتر از 200 میلیگرم برساند علایم ترک مواد مخدر را از خود نشان خواهد داد  و دوباره به مصرف ترامادول یا مواد مخدر رو می آورد حال چنین شخصی چگونه می تواند دوز دارو را به فرضا 2.5 میلیگرم در روز کاهش دهد؟! در حالیکه این قضیه در مورد داروهای مناسب ترک اعتیاد مانند متادون صدق نمی کند.

 پس می توان نتیجه گرفت ترامادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد نیست!  بعلاوه اکثر قریب به اتفاق بیماران وابسته به مواد مخدر در کنار مصرف مواد مخدر از داروهای اعصاب، آرامبخش و خواب آور نیز استفاده می کنند و همچنانکه در قسمت تداخلات دارویی عنوان شد با مصرف همزمان ترامادول با این داروها خود را در خطر تشنج و ایست تنفسی قرار می دهند!

تشنج شایع ترین عارضه ای است که بیماران از ترس ایجاد آن جهت درمان وابستگی به ترامادول به مراکز درمان سوء مصرف مواد مراجعه می کنند! علاوه بر تداخل دارویی منجر به تشنج، ترامادول با کاهش آستانه تشنج باعث ایجاد تشنج در کسانی می شود که به علت تشنج در حال درمان هستند یا اینکه درمان شده اند!

پس بخاطر داشته باشیم که ترامادول باید بر اساس نسخه و توصیه پزشک مورد استفاده قرار بگیرد و مصرف خودسرانه آن عواقب غیر قابل جبرانی بدنبال خواهد داشت.

اعتیاد و اختلال جنسی

در ایران یک باور غلطی وجود دارد و آن اینکه مصرف این مواد برای افزایش توانایی و تمایلات جنسی و درمان انزال زودرس بسیار خوب است.

 مواد اعتیادآور همچنان که بر سلامت جسمی و روانی اثر می‌گذارند، بر روابط زناشویی نیز اثرات زیانباری را به جای می‌گذارند. این نوشته به تأثیرات چند ماده اعتیادآور بر کارکرد جنسی افراد می‌پردازد.

 مواد اعتیادآور را به دو گروه مواد مخدر مانند تریاک و ترکیبات مشتق‌اش مانند شیره، کراک و ... و مواد محرک مانند حشیش، شیشه، آمفتامین‌ها، اکس و ... تقسیم‌ بندی می‌کنند.

 متاسفانه در کشور ما یک باور غلطی وجود دارد و آن اینکه مصرف این مواد برای افزایش توانایی و تمایلات جنسی و درمان انزال زودرس بسیار خوب است. بعضی از افراد هم فکر می‌کنند دردهای جسمی‌شان را می‌توانند با مصرف تریاک کاهش دهند، در حالی که مصرف این مواد به هر بهانه‌ای روی مسایل جنسی آنها تاثیر سوء خواهد گذاشت.اتفاقی که می‌افتد این است که مواد مخدری مانند تریاک خاصیت آرام‌بخشی دارند، در نتیجه حساسیت در فرد مصرف کننده کم می‌شود و وقتی این اتفاق می‌افتد، حساسیت در ناحیه تناسلی‌ هم کم شده و اگر فرد مبتلا به انزال زودرس باشد، مشکل‌اش در ابتدای مصرف این مواد حل می‌شود و می‌تواند مدت رابطه جنسی‌اش را افزایش بدهد اما به مرور در نتیجه مصرف این مواد، اضطراب در فرد بیشتر خواهد شد و برای اینکه بتواند به همان حالت برسد مجبور است میزان مصرف مواد و دفعات آن را افزایش دهد، در نتیجه هم وابسته می‌شود و هم مشکل انزال زودرس‌اش حل نمی‌شود و به مرور به مشکلات ثانوی جنسی هم مبتلا می‌شود.

به طورکلی مواد مخدر به دو صورت جسمی و روانی روی افراد تاثیر می‌گذارند. در بعد روانی اثر خود را هم از طریق خلق فرد و هم از طریق مسایل رفتاری و ارتباطی نشان می‌دهد. به این شکل که مصرف مواد در کوتاه مدت با برداشتن مهارهای روانی، به فرد حس اعتماد به نفس داده و این تصور ایجاد می‌شود که در اثر مصرف این مواد میل جنسی افزایش یافته است ولی در دراز مدت موجب کاهش میل جنسی و وابستگی فرد به آن ماده می‌شود.

ماری‌جوانا،‌ حشیش یا گرس

 در مورد ماری‌جوانا که بعضی‌ها آن را با نام حشیش یا گرس می‌شناسند، پژوهش‌های زیادی انجام شده است.مصرف این ماده در درازمدت می‌تواند موجب ناباروری در زنان و عقیمی در مردان شود. ماده موثره موجود در حشیش تحت عنوان کانابینویید می‌تواند در مردان سبب کاهش هورمون مردانه یا تستوسترون شده و موجب اختلال در میل جنسی شود، همچنین در طولانی مدت سبب اشکال در نعوظ خواهد شد.

 در خانم‌ها هم، مصرف این مواد می‌تواند موجب به هم ریختن سیکل قاعدگی و عادت ماهانه شود. از سوی دیگر این ماده می‌تواند موجب نشانگان بی‌انگیزگی و بی‌ارادگی در افراد در تمام جوانب زندگی شود، به این شکل که هیچ چیزی برای‌اش مهم نیست، از چیزی لذت نمی‌برد و احساس بی‌ارادگی حتی در روابط جنسی می‌کند. در نتیجه فرد، اراده، میل و رغبتی به انجام عمل زناشویی ندارد و همین امر می‌تواند مشکلاتی را هم در فرد مصرف کننده و هم در طرف مقابل‌اش ایجاد کند.

خانواده تریاک

 متاسفانه تریاک و سایر مواد هم‌خانواده آن مانند کراک، هرویین سوخته و شیره به علت معضلات فرهنگی که در جامعه ما وجود دارد و کمی آگاهی مردم و اطلاع‌رسانی نکردن مناسب در این زمینه خیلی وقت‌ها به صرف داشتن یک رابطه جنسی خوب مصرف می‌شوند.

 درست است که این مواد در کوتاه مدت سبب عملکرد بهتر جنسی و برطرف شدن زود انزالی می‌شوند ولی در دراز مدت می‌توانند اشکالات عمده‌ای را ایجاد کنند. متاسفانه برای مدت زیادی قرصی به نام ترامادول که از مشتقات تریاک است در بازار وجود داشت که برخی از افراد برای درمان خود از آن استفاده می‌کردند.

 غافل از اینکه این ماده به شدت افراد را وابسته کرده و بعد از مدتی همان مشکلاتی که از نظر جنسی با تریاک داشتند با این قرص هم پیدا می‌کردند. در حال حاضر نیز متاسفانه آگاهی افراد نسبت به این قرص کم است و نمی‌دانند که قرص و آمپول این ماده چه تبعات منفی‌ای از نظر جنسی بر فرد خواهد گذاشت.

 بحث دیگر استفاده از مشتقات تریاک است که سبب سستی و رخوت در افراد می‌شود و انرژی را در فرد مصرف کننده کم می‌کند، در نتیجه این افراد تمایلی به برقراری رابطه جنسی نداشته و انرژی ایجاد و ادامه آن نیز از بین می‌رود.

مواد محرک و آمفتامین‌ها

 مواد تحریک‌کننده عبارت‌اند از شیشه، آمفتامین‌ها، کوکایین، اکس و اخیراً ریتالین. ریتالین دارویی بود که برای کودکان بیش فعال استفاده می‌شد تا سبب افزایش تمرکز شود اما متاسفانه گروهی از افراد با آن آشنا شدند و از آن سوءاستفاده کردند.

 اکس هم اخیراً در کشورهای مختلف از جمله کشور ما مورد سوءاستفاده افراد به خصوص جوانان قرار می‌گیرد. مصرف این مواد محرک، افراد را دچار توهم کرده و در نتیجه حس واقعیت‌سنجی در آنها از بین می‌رود و چون این حس از بین می‌رود، افراد فکر می‌کنند که هر وقت از این مواد استفاده ‌کنند میزان و زمان لذت جنسی‌شان افزایش پیدا می‌کند، در حالی که این‌طور نیست.

 واقعیت این است که میزان لذت جنسی این افراد هنگام استفاده از مواد فوق با زمان معمولی تفاوتی با هم ندارند ولی چون ارتباط این افراد با واقعیت قطع می‌شود، لذت جنسی را به این شکل حس می‌کنند.

 خطر عمده استفاده از این مواد هم همین است که افراد فکر می‌کنند هرگاه بخواهند یک رابطه جنسی مناسب داشته باشند، برای افزایش لذت حتماً مجبورند که از این مواد استفاده کنند، در نتیجه نسبت به مصرف این مواد شرطی می‌شوند و دیگر نمی‌توانند یک رابطه جنسی خوب بدون مصرف این مواد را تجربه کنند.این شرایط سبب کاهش اعتماد به نفس و وابستگی و مشکلات ثانوی دیگر می‌شود. خطر مهم دیگری که این مواد دارند این است که از آنجا که نیمه عمر این مواد حدود 4 تا 6 ساعت است، فرد ممکن است پس از مصرف تحت تاثیر قرار گرفته و دست به رفتارهای پرخطر جنسی بزند، یعنی ممکن است قربانی سوء استفاده جنسی شده و یا به دیگری تجاوز کند.

 مصرف این مواد علاوه بر مشکلات جنسی ممکن است فرد را تحت تاثیر توهم‌های ناشی از این مواد قرار داده و حوادث مرگ‌باری را برای خودش و دیگران رقم بزند.

مواد اعتیادآور اختلال جنسی می‌‌آورند

 پس به ‌طور کلی مصرف مواد اعتیادآور موجب اختلال در سه مرحله جنسی شامل مرحله تمایل، مرحله تحریک و مرحله ارگاسم می‌شود.این‌ گونه مواد در دوران ابتدایی مصرف با کاهش اضطراب یا بالا بردن موقتی خلق، عملکرد جنسی افراد را تقویت می‌کنند ولی به مرور و با استفاده مداوم به تدریج میل جنسی کم یا قطع می‌شود و تحریک جنسی صورت نمی‌پذیرد و فرد به مرحله اوج لذت جنسی یا ارگاسم نمی‌رسد و یا اصلا انزالی صورت نمی‌گیرد و به‌ طور ثانوی در خیلی از موارد به مرور اختلالات اضطرابی و افسردگی ایجاد نموده و موجب می‌شوند مشکلات جنسی ثانویه‌ای نیز ایجاد شود.

ختم کلام اینکه مصرف این مواد در درازمدت با تمایلات جنسی و توانایی جنسی در تضاد کامل هستند، بنابراین توصیه موکد به افرادی که به دنبال یک زندگی جنسی سالم و با نشاط هستند انتخاب راه‌حل‌های مناسب و درمان عوامل ایجاد کننده مشکلات جنسی از قبیل اضطراب و افسردگی است، ضمن اینکه ورزش، تغذیه مناسب، استراحت کافی، تفریح مناسب و استفاده از روش‌های درمانی مناسبی که برای این مشکلات جنسی در دسترس است، بسیار حایز اهمیت است.

اگر فرزند معتاد دارید ...

گروهی مشکل اعتیاد را به روش تربیت و پرورش نامناسب والدین نسبت می‌دهند، اگرچه تربیت و مراقبت ناکافی فرزندان توسط پدر و مادر می‌تواند به مشکل اعتیاد بینجامد، اما برخی خانواده‌های دارای فرزندی معتاد، با وجود داشتن فرزندان دیگری که در شرایط یکسان زندگی می‌کنند، چنین مشکلی ندارند. پس اگر شما از عدم‌اعتیاد فرزند خود اطمینان دارید، یا شک دارید که او معتاد باشد، یا می‌دانید که او معتاد است، با دقت این مقاله را بخوانید. حتما برای کمک به شناخت اعتیاد راهی خواهید یافت و یاد خواهید گرفت برای از بین بردن آن چه اقداماتی انجام دهید و چه کارهایی می‌توانید انجام دهید تا به شما و فرزندتان در برخورد با آن کمک شایانی کند.
معتادان در پنهان کردن اعتیادشان به مواد‌مخدر از والدینشان بسیار ماهرند اما والدین نمی‌خواهند وجود این موضوع را باور کنند. به علاوه، رویکردی داورانه هم وجود دارد که مصرف مواد‌مخدر نتیجه تربیت نامناسب والدین است که اکثر پدر و مادرها، حتی با وجود شواهد محکم ﺁن را انکار می‌کنند. در اینجا تعدادی پرسش برای کمک به تشخیص شما برای اطمینان یافتن به دچار بودن فرزندتان به بیماری اعتیاد آمده است:
* آیا فردی در خانواده دارید که معتاد باشد؟
*تا به حال نشانه‌ای از مصرف مواد‌مخدر نظیر سرنگ، سیخ، گیره کاغذ باز شده و... را در خانه یافته‌اید؟ بچه‌ها برای مخفی کردن مواد‌مخدر از والدین خود، آنها را در مکان‌های دور از دسترس می‌گذارند. پس اگر آنها مدرکی از خود به‌جای گذاشتند، نشانگر از دست دادن کنترل مصرف است.
* تا به حال تغییری اساسی مانند عادات نظافت، مطالعه‌کردن، کناره‌گیری، افسردگی، دوستان جدید، پرخاشگری، حالت‌های تهاجمی افراطی و... در رفتار آنها مشاهده کرده‌اید؟
* آیا تا به حال فرزند شما به دلیل عدم‌کنترل هنگام رانندگی یا به جرم دزدیدن جنس از مغازه دستگیر شده است؟
* تا به حال آثار سوختگی روی انگشتان یا لب‌ها، یا جای سوزن یا زخم در بینی و صورت او دیده‌اید؟
*آیا فرزندتان لاغر و بی‌اشتها شده است؟
* آیا او مشکل مالی دارد و از توضیح دادن درباره اینکه چطور پول‌هایش را خرج کرده امتناع می‌کند؟
خوشبختانه این سؤالات شما را در تشخیص اینکه آیا مشکلی وجود دارد یا خیر، یاری خواهد کرد.
اگر اعتقاد به‌وجود مشکل دارید، انجام آنچه به شما و فرزندتان کمک می‌کند: بعد از اینکه دریافتید فرزند شما معتاد است، پیش از هرگونه تصمیم‌گیری شتابزده‌ای، خوب است به خاطر داشته باشید معتاد بیماری است که برای روبه‌رو شدن با مسائل بی‌شمار مربوط به اعتیاد آماده شده است. اگر فردی در خانواده مشکل استعمال مواد‌مخدر دارد، این مشکل نه تنها مشکل اوست، بلکه همه نزدیکان او هم تحت‌تأثیر قرار دارند. در واقع، بیشتر والدین از وابستگی فرزند خود به مواد‌مخدر رنج می‌برند و خواهان کمک به او هستند. همیشه امیدی هست. فقط بیاموزید که با احتیاطی خوش‌بینانه قدم بردارید و با بهره جستن از تجارب پزشکان و روانشناسان مجرب ، خود و خانواده را برای همیشه ازین بلای خانمان سوز برهانید.