مواد مخدر و شیوه مصرف آن

به طور کلی مواد مخدر به روشهای زیر مصرف می شود :

1. تدخین (دود کردن)

2. استنشاق

3. خوردن

4. تزریق .

ابزارهایی که وجود آنها می تواند حاکی از مصرف مواد مخدر باشد عبارتند از :

الف) وافور ، قلیان ، چپق ، پیپ و انبر کوچک .

ب) سیخ ، میله ، سنجاق باز شده و سوزنهایی که سر آنها سیاه شده باشد .

ج) قوطی کنسرو یا شیشه مربا که درب آن سوراخ شده باشد یا قوطی روغن یک لیتری که بالای آن تنگ شده باشد .

د) هویج یا سیب زمینی که شبیه پیپ سوراخ شده باشد .

هـ) قطره چکان ، زر ورق ، پاکت سیگار که باز و پهن شده باشد ، اسکناسهای لوله شده .

و) لوله های به طول حدود ۲۰ سانتی متر از جنس های مختلف به ویژه کاغذ ، مقوا ، چوب ، نی ، لوله های حصیری و لوله خودکار  تکه های پلاستیکی ، پوکه های آمپول .

ز) قاشق غذا خوری و چای خوری سیاه شده .

ح) تکه های دستمال کاغذی ، پنبه ، اسفنج ، فیلتر سیگار که گوشه آن سوخته باشد .

ط) وجود آبلیمو ، جوهر لیمو ، لیموترش در اطاق یا محلهای غیر معمول .

مواد افیونی  :

·         تریاک :  

تریاک از گیاه خشخاش به دست می‌آید. منشأ هروئین،‌کدئین و مرفین نیز از همین ماده است.

رنگ و شکل: تریاک معمولاً به رنگ قهوه‌ای سیر و دارای قوامی خمیری است که   بویی شبیه به آمونیاک یا ادرار مانده داده و هنگام سوختن بوی خاصی شبیه چسب دوقلو می‌دهد. بسته‌بندی آن به صورت لول، حبه قند و یا کیک می‌باشد.

سوختة تریاک: پس از مصرف تدخینی (کشیدن) تریاک ماده‌ای به رنگ قهوه‌ای سوخته و براق به دست می‌آید که "سوخته" نام دارد. گاهی آن را در آب حل کرده و به صورت شربت بنفش رنگی مصرف می‌کنند.

شیرة تریاک: سوختة تریاک را در آب حل می‌کنند و می‌جوشانند سپس آن را از صافی عبور می‌دهند. آنچه باقی می‌ماند "تفاله" نام دارد. محلول حاصل را مجدداً حرارت می‌دهند. با این کار مادة خمیری و سفت و غلیظی به رنگ قهوه‌ای روشن به دست می‌آید که "شیره" نام دارد.

  روش‌های مصرف:

  1ـ تدخین (دود کردن): ابزارهای مورد استفاده برای تدخین عبارتند از: منقل، وافور، چپق،‌نگاری (وسیله‌ای شبیه چپق که برای مصرف شیره بکار می‌رود)، قلیان، ذغال‌های نیمه سوخته، سیخ، میله و سنجاق بازد شده‌ای که سر آن سیاه شده باشد. در روش سیخ و سنگ، سر سیخ را داغ کرده با سنجاق، تریاک را بر روی آن می‌گذارند و با لوله‌ای دود حاصل را وارد ریه‌ها می‌کنند..

2ـ خوردن: این روش را بیشتر، افرادی که بیماری جسمی دارند یا مدت طولانی از روش تدخین استفاده کرده‌اند، به کار می‌برند. تریاک را معمولاً بعد از غذا می‌خورند. در این روش مصرف، وسیله و اثر دال بر مصرف وجود ندارد.

3ـ تزریق: در این روش، تریاک را در داخل آب حل کرده و در یک قاشق می‌ریزند و آن را کمی حرارت می‌دهند. سپس آن را روی تکة پنبه یا اسفنج می‌ریزند و با سرنگ می‌کشند و داخل ورید تزریق می‌کنند. معمولاً معتادان بی بضاعت از این روش استفاده می‌کنند. وجود سرنگ‌های کهنه وچندبار مصرف شده، قاشق سیاه شده، تکه‌های پنبه یا اسفنج، علامت مصرف تزریقی ماده است.

·         هروئین

یکی از مشتقات نیمه مصنوعی مرفین است. هروئین پودر بسیار نرم و سفید رنگی است که اشکال بسیار ناخالص آن قهوه‌ای رنگ می‌باشد. هروئین را درتکه‌های پلاستیک به شکل مخروطی بسته‌بندی می‌کنند و سر آن را با آتش می‌بندند. در این حالت آب در آن نفوذ نمی‌کند و در مواقع خطر می‌توانند آن را ببلعند و پس از دفع از آن استفاده کنند. وزن بسته‌های هروئین 5 سانتی‌ گرمی، ربعی (4/1 گرم)، 5/2 و 5 گرمی است. هروئین موجود در بازار معمولاً ا5 تا 10 درصد هروئین دارد و بقیه آن شیر خشک، پودر بیکربنات و پودر گلوکز است.

          روش های مصرف:

1ـ تدخین: در این روش، هروئین را روی زرورق سیگار می‌ریزند و از زیر با دستمال کاغذی لوله شده و یا تکه‌های مقوای باریک که با کبریت آتش زده شده باشد، کمی حرارت می‌دهند و دود حاصل را از راه دهان بالا می‌کشند. گاهی هروئین را با باربیتورات ترکیب نموده و تدخین می‌‌کنند که به نام "شکار اژده" معروف است. وجود تکه‌های دستمال کاغذی لوله‌ شده نیمه سوخته یا تکه‌های باریک مقوا و یا زرورقی که رویة آلومینیومی آن سیاه شده باشد علامت مصرف تدخینی هروئین است.

2ـ استنشاق (دماغی): در این روش که معمولاً توسط معتادان غیر حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، هروئین را روی کاغذ صافی می‌ریزند و با استفاده از اسکناس لوله‌ شده آن را از طریق بینی بالا می‌کشند.

3ـ تزریق: در این روش، هروئین را با آب لیمو، جوهر لیمو، یا قرص ویتامین C  در قاشق حل کرده و کمی حرارت می‌دهند. سپس از طریق سرنگ به زیر جلد یا داخل ورید تزریق می‌کنند.

·          کدئین:

ماده سفید رنگی است که به صورت قرص‌های خالص یا به صورت ترکیب با   استامینوفن، آسپیرین یا شربت‌های ضد سرفه مورداستفاده معتادان قرار   می‌گیرد.

مصرف مکرر و بدون دلیل و یا با بهانه‌های بی مورد قرص‌های آسپیرین کدئینه یا   استامینوفن کدئینه نشانه‌ای از اعتیاد به مواد می‌باشد.

·            مرفین:

پودری سفید یا کرم (و گاهی به رنگ قرمز آجری) تلخ مزه و بی‌بو است. این ماده در حال خالص نرم یا ورقه‌ای به رنگ سفید تا زرد کم‌رنگ می‌باشد.   مرفین به صورت آمپول های 10 و 20 گرمی مورد مصرف پزشگی قرار می گیرد.به صورت زیر جلدی، داخل عضلانی و داخل وریدی مصرف می‌شود.

·           حشیش:

از سرشاخه‌های گیاه شاهدانه که بوته‌ای شبیه به گزنه است به دست می‌آید:

حشیش: ماده‌ای به رنگ سبز خاکستری و گاهی قهوه‌ای مایل به سبز با قوامی سفت است.

  روش‌ مصرف:

1ـ تدخین: معمولاً حشیش را گرم می‌کنند تا بصورت پودر درآید و سپس آن را با توتون سیگار مخلوط می‌کنند و درون کاغذ سیگار می‌ریزند و می‌کشند.

2ـ خوردن: حشیش را با شیرین با نوشابه مخلوط می‌کنندو آن را می‌خورند، می‌جوند یا می‌نوشند.

·         ماری جوانا:

        ماده‌ای شبیه توتون، سبز رنگ و زبر است که به روش تدخینی مصرف می شود.

?          چرس، گانجا، بنگ و روغن حشیش سایر موادی هستند که از شاهدانه به دست می‌آیند.

·         مواد استنشاقی

عمدة این مواد عبارتند از: چسب،‌ بنزین، مایع سوخت، فندک، تینرهای نقاشی، اتر، مایع خشک‌شویی.

روش مصرف

 برای استعمال برخی از این مواد ابتدا یک دستمال یا تکه‌ای پارچه را به آن آغشته نموده سپس آن را در مقابل دهان یا بینی گرفته استنشاق می‌نمایند. برخی دیگر از این مواد مستقیماً از ظرف مربوطه استنشاق می‌شوند.

·          کوکائین:

مادة بلوری سفید رنگی است که از برگ‌های گیاه کوکا به دست می‌آید.

روش‌های مصرف: استنشاقی و تدخینی

·          مواد توهم‌زا:

    یکی از مهمترین این موارد L.S.D است که به اشکال مختلف مانند قرص نقره‌ای خاکستری رنگ، پودر سفید رنگ، کپسول و مایع صاف و روشن و بدون رنگ و بو یافت می‌شود.

         روش مصرف

 معمولاً گرد یا مایع آن را روی حبه قند می‌ریزند و می‌خورند.

·         فن سیکلیدین (P.C.P)

به صورت پودر کریستالی به رنگ‌های مختلف و یا مایع دیده می‌شود.

روش های مصرف: تزریقی، خوراکی، استنشاقی و تدخینی (به وسیلة سیگار دست پیچ یا پیپ)

·         داروهایی که مصرف پزشکی دارند

برخی از داروهایی که برای درمان بیماری‌ها تجویز می‌گردند در صورت مصرف نابجا می‌توانند اعتیادآور باشند. عمده‌ترین این داروها عبارتند از:

داروهای مسکن ـ خواب‌آور مانند بنزودیازپین‌ها (دیازپام، کلردیازپوکساید، اکسازپام و.) و باربیتوراتها (فنوباریتال، سکوباریتال، آموباریتال، پنتوباریتال و.)قرص‌های ضد درد مانند استامینافن کدئین،‌ آسپیرین کدئین و شربت‌های ضد سرفه و خلط آور حاوی کدئیو

·         آمفتامین‌ها

·         قرص‌های دی فنوکسیلات

·         قرص های بیپریدین‌ (آرتان)

درمان مشکلات جنسی در درمان با متادون

کسی که متادون استفاده میکند چرا در مسائل جنسی ضعیف می شود برای بر قراری آن باید چه داروی مصرف کنند؟

حق با شماست . از موقعی که چه مردان و چه زنان معتاد وارد برنامه ترک اعتیاد به روش متادون درمانی می شوند( که سابقه 30 ساله دارد)  دچار اختلالات جنسی می شوند. اگر اینطور باشد پزشکتان می تواند با تغییراتی در داروهای مصرفی تا حدی بر این مشکل غلبه کند.

معمولا میل جنسی مردان کم شده و قدرت نعوظ و حفظ آن را از دست می دهند. انزال زودرس در مردان رخ می دهد زنان هم دچار قائدگی نامنظم و درد می شوند . اغلب بیماران با وجود مشکلات مهمی که در این زمینه دارند، از صحبت کردن در این زمینه شرم دارند.

حتما این مشکل را با مراقب درمانی خودتون مطرح کنید

هنگامی که بیمار مصرف مواد را کنار می­گذارد، بلافاصله پس از مدت کوتاهی ازتحریک یا تحریکی ناچیز دچار انزال می­شود و گاهی این انزال حتی قبل از آن که دخول رخ دهد ایجاد می­شود و گاهی مدت کوتاهی پس از دخول صورت می­گیرد. در هر صورت، بیمار به آن اندازه که انتظار داشته از رابطه­ی جنسی خود لذت نمی­برد و دچار ناکامی می­شود. گاهی شریک جنسی بیمار نیز لب به شکایت و انتقاد می­گشاید و ناکامی وی را چند برابر می­سازد و به ناچار بیمار به سوی مواد روان گردان باز می­گردد.

چه باید کرد؟

نزدیکی طولانی که در دوران اعتیاد وجود داشته، یک نزدیکی طبیعی نبوده است. نزدیکی طولانی نه علامت مردانگی و قدرت است و نه کوتاه شدن زمان نزدیکی نشانه­ی ضعف و ناتوانی جنسی است.

باید بدانید در نزدیکی طبیعی بیشتر باید همدیگر را نوازش کنید .

مرحله­ انگیزش جنسی طبیعی از 30 ثانیه تا 3 دقیقه بیشتر طول نمی­کشد.

به شریک جنسی بیمار بایستی توصیه کنیم که در صورت زودرس بودن انزال بیمار از سرزنش و تحقیر او خودداری کند.

ولی با ادامه درمان صحیح متادون تراپی کل وضع بدن بهتر میشه.مسائل جنسی را هم شامل می شود.

بتدریج هورمونهای جنسی به حالت عادی بر میگردن . تمایل به مقاربت برمیگرده و اختلال جنسی کمتر میشن.ضمن اینکه داروها و روشهای درمانی که برای حالت های معمول استفاده می شود برای این افراد هم قابل استفاده کرد که پزشک ناظر بر درمان اگر صلاح بداند می تواند استفاده کند.

مسئله مهم در این افراد احساسات جنسی هست که یک مقدار کمرنگ شده و باید تقویت بشه. منظور اینکه روابط صمیمانه تری با شریک جنسی باید داشته باشن و مدت بیشتری معاشقه کنند و تماس بدنی جنسی ( بدون دخول ) داشته باشند و به اصلاح همدیگرو بیشتر تحریک کنند.هیچ داروئی بدون مشورت با پزشکتون یا مراقب درمانی خودتون استفاده نکنید... مثل کوکائین , هروئین , الکل , داروهای گیاهی و غیره ...

  صبور باشید ،

قطع کردن روش متادون تراپی مشکلات جنسی شما را رفع نخواهد کرد و یا روابط شما را با شریک جنسی تان بهبود نخواهد بخشید

روش های درمان :

·         درمان دارویی

·         کرم­های بیحس­کننده

·         فشار دادن انتها یا سر آلت تناسلی قبل از انزال

·         روش­های جنسی که در آن مرد به پشت خوابیده و زن در بالا از جمله بهترین روشها برای درمان می­باشند

·         زیاد کردن تعداد رابطه  در طول هفته و روز

·         استفاده از کاندوم و بخصوص از نوع بی­حس­کننده و تاخیری

سالها استفاده از مواد مخدر سیستم بدن شما را بهم ریخته است و درست کردنش هم راحت و سریع نخواهد بود

مدت زمان ماندگاری شیشه بعد از آخرین مصرف

بطور متوسط انتظار داریم تست متافتامین ادراری 96 ساعت و تست سرمی 10 روز بعد از آخرین مصرف منفی شود.

تست اعتیاد ازدواج و استخدام

تست اعتیاد ازدواج و استخدام در تست ازدواج و استخدامی صرفا مرفین سنجیده می شود و آزمایش مشتقات مورفین که شامل متادون می شود صورت نمی پذیرد.فلذا متادون تست ازدواج و استخدام را مثبت نمی کند. در آزمایش ادراری تکمیلی – در صورت درخواست – متادون حداکثر تا 10 روز و بوپرکسین حداکثر تا 7 روز تست ادراری مربوطه را مثبت می کند،ولی حضور آن در نمونه ادراری یا سرمی دلالت بر اعتیاد ندارد ، بلکه دال بر درمان اعتیاد یا استفاده به منظورهای پزشکی است.

آیا ترامادول تست ادرار را مثبت می کند؟

بسته به نوع کیت مصرفی آزمایشگاه ، بعضی نمونه ها ترامادول را مثبت گزارش می کند .  حداقل یک هفته دوری از ترامادول برای آزمایش منفی لازم است.البته معمولا تست ادراری مرفین 72 ساعت پس از قطع مصرف ، منفی می شود و لیکن بسته به متابولیسم متفاوت افراد ، گاها تا 10 روز پس از مصرف هم مثبت باقی می ماند.

به هرحال توصیه می شود مصرف تمام داروها  به ویژه ترکیبات کدئین دار ، کلردیازپوکساید ( به سبب ایجاد تداخل در جواب آزمایش) و... پیش از انجام آزمایش قطع شود.

در صورت بروز علائم جسمی شدید ناشی از قطع ترامادول می توانید تحت نظر پزشک ، قرص بوپره نورفین (قرص زیر زبانی ترک اعتیاد) مصرف کنید که تاثیری در مثبت شدن آزمایش شما نخواهد داشت.

راهنمای استفاده از تست نواری اعتیاد (مرفین تست ) :

برای تشخیص مصرف یا عدم مصرف مواد شیمیایی تغیر دهنده خلق در یک فرد، راه های تخصصی فراوانی مانند توجه به تغیرات فیزیولوژیک (مانند تغیر سایز مردمک، سرخی چشم، بارداری زبان،تغیر رنگ صورت و ...) یا استفاده از انواع آزمایشات پزشکی (مانند: آنالیز خون، آنالیز بزاق، آنالیز ادرار و ...) وجود دارد.که هر یک دارای معایب و محاسن خود می باشد

این راه ها اغلب گران قیمت و تخصصی و زمان بر هستند و نتیجه آزمایش باید بوسیله یک متخصص تحلیل شود.

ولی آیا راه ساده تر ، مطمئن و قابل دسترسی هم برای تشخیص مصرف وجود دارد

در این جا قصد داریم یکی از مطمئن ترین (با ظریب اطمینان 99.5%)و ارزانترین (هر تست بین 350 تا 1000 تومان) راه های آزمایش اعتیاد را معرفی کنیم. از متداول ترین روش های آزمایش استفاده از کیت های آزمایش می باشد.از این کیت ها برای تشخیص و تعیین میزان قند خون، وجود مواد افیونی، الکل، مواد محرک، تشخیص حاملگی، و ...  استفاده می شود.روش کار هم بسیار ساده است.کافی است یک عدد از این کیت ها را در درون مقدار کمی از نمونه ادرار فرد مورد آزمایش قرار دهیم و کمی صبر کنیم.مواد شیمیایی موجود در این کیت ها با ماده مورد آزمایش ترکیب شده رنگ کیت در نقطه خاصی از آن تغییر میکند و با کمک این تغییر رنگ میتوان وجود یا عدم وجود ماده خاص را در بدن تشخیص داد.لازم به توضیح است که برای هر ماده خاص (الکل، مورفین، آمفتامین،حشیش و ...)کیت مخصوصی وجود دارد.مثلا برای تشخیص مصرف "شیشه" نمی توان از کیت مورفین استفاده کرد.البته بضی از انواع این کیت ها چند نوع ماده مخدر را در یک آزمایش نشان میدهند.مثلاً کیت های 3 کاره یا 6 کاره وجود دارند.این نوع کیت ها گران تر هستند (حدود 6000 تومان).

در داخل بسته یک نوار کاغذی نازک و یک بسته جاذب رطوبت وجود دارد.

در زمان تهیه به تاریخ انقضاء مصرف درج شده در پشت کیت توجه کنید.

نوار کاغذی یا همان کیت دارای سه قسمت مشخص می باشد

چگونگی انجام آزمایش :

-تهیه کیت . این کیت ها در داروخانه ها و فروشگاه های لوازم پزشکی براحتی قابل دسترس هستند

-یک عدد لیوان یک بار مصرف تمیز

-تهیه نمونه ادرار:سخت ترین قسمت کار تهیه نمونه می باشد.اغلب افرادی که مواد مصرف می کنند راه های فراوانی برای دستکاری آزمایش بلد هستند.برای اطمینان از صحت آزمایش به نکات زیر توجه کنید:

الف- دقت کنید که فرد داخل نمونه خود چیزی اضافه نکند مانند آب ، مایع دست شویی و...

ب-دقت کنید نمونه متعلق به خود فرد باشد.(نمونه در نزد خود شما تهیه شود)

ج- فرد مورد آزمایش را از قبل مطلع نکنید و آزمایش را بصورت کاملاً غیر منتظره انجام دهید.

د- مطمئن شوید که فرد 72 ساعت قبل از آزمایش دارویی مصرف نکرده باشد.

برای تهیه نمونه از فرد مورد نظر بخواهید پشت خود را به شما کند و سپس نمونه را تحویل دهد.(اجازه ندهید در دستشویی را ببند یا در اتاق تنها بماند.)به اندازه یک سانتیمتر از کف لیوان برای آزمایش کافی است.در مرحله بعد نوار کاغذی از سمتی که فلش دارد درون ظرف قرار دهید.پس از چند دقیقه در قسمت وسط کیت نوارهای باریکی به رنگ قرمز پدیدار میشود که بنا به محل و تعداد آنها می توان به مصرف یا عدم مصرف پی برد.

اولین و بهترین حالت نمودار شدن دو خط قرمز می باشد که به معنی منفی بودن آزمایش (negative) یا عدم وجود ماده در بدن فرد می باشد.یعنی فرد سالم است. یا اینکه حد اقل در 72 ساعت گذشته از مواد استفاده نکرده است.

حالت دوم وقتی است که فقط یک خط بالای به رنگ قرمز در می آید که به معنی مثبت (positive) بودن آزمایش است. این به معنی وجود ماده مورد نظر در درون بدن فرد می باشد

-توجه داشته باشید که بسیاری از دارو ها می توانند باعث مثبت شدن نتیجه آزمایش شوند-

حالت سوم روشن شدن فقط یک خط پایینی در روی کیت و یا روشن نشدن هیچ یک از خطوط بر روی کیت است که به معنی مشکوک یا (Invalid) می باشد.

دلایل متعددی مانند وجود مواد خارجی در نمونه، مصرف برخی داروهای خاص، فاسد بودن کیت، وجود آب در نمونه، سپری شدن مدتی بیش از 72 ساعت از مصرف و... می تواند باعث این امر شود.

در این حالت می توان آزمایش را تجدید کرد.یا اینکه به مراکز تخصصی مراجعه نمود تا با آنالیز دقیق نوع ماده موجود در خون را تشخیص دهند.

در پایان توجه تان را به چند نکته جلب میکنم:

-فقط در صورتی دست به آزمایش بزنید که کاملاً به رفتار شخص مورد نظر مشکوک باشید.یعنی نشانه های دیگر مصرف را در فرد مشاهده کرده باشید.زیرا انجام آزمایش می تواند به معنی بی اعتمادی تلقی شود و ممکن است صدمه جدی به رابطه شما و فرد مورد نظرتان وارد کند. همچنین باعث صدمه به اعتماد به نفس فرد مقابل شود.

-در صورت مثبت بودن جواب آزمایش این احتمال را بدهید که ممکن است مصرف دارو ها باعث این نتیجه شده باشد.برای اطمینان به آزمایشگاه های تخصصی مراجعه کنید .

- در صورتی که مطمئن شدید نتیجه آزمایش به خاطر مصرف مواد مخدر یا محرک است قبل از هر اقدامی (کتک کاری، طرد کردن، زندانی کردن در منزل و ...)حتماً با یک متخصص درمان اعتیاد مشورت کنید.

پس بطور خلاصه :

یکی از راه‌های ساده برای تشخیص مصرف، سوءمصرف یا وابستگی به انواع مواد مخدر، انجام تست‌های ادراری است. این تست‌ها بر پایه‌ی تشخیص مواد، داروها یا متابولیت‌های آن‌ها در ادرار عمل می‌کند.

معمولاً تست‌ها به روش‌های مختلف انجام می شود، اما تست‌های رایج موجود شامل موارد زیر است:

۱٫ تست‌های نواری سریع (Test strip/ Rapid test) که سریع و در مطب قابل انجام است.

۲٫ تست کروماتوگرافی لایه نازک (Thin layer chromatography: TLC) که در برخی از آزمایشگاه‌ها انجام می‌شود.

برای سنجش مورفین، حشیش، بنزودیازپین‌ها، آمفتامین، متادون و… تست‌های نواری مجزا وجود دارد. اساس تشخیصی این تست‌ها وجود آنتی‌بادی مونوکلونال علیه ماده‌ی قابل سنجش است. به‌عنوان مثال در مورد مورفین، از آنتی‌بادی مونوکلونال مورفین که از سرم موش تهیه شده است استفاده می‌شود. چنان‌چه در نمونه‌ی ادرار مورفین یا متابولیت‌های آن وجود داشته باشد، با روش مهاجرت مویرگی به سمت بالا حرکت می‌کند و با آنتی‌بادی موجود پیوند (باند) می‌شود. در این صورت خط رنگی در نوار دیده نخواهد شد و نتیجه‌ی تست مثبت گزارش می‌شود. البته خط دیگری به‌عنوان شاهد وجود دارد که باید در تمام حالات دیده شود.

برای مثبت شدن تست باید میزان حداقل (Cut-off) آن در نمونه موجود باشد. این میزان در مورد مورفین ng /ml 300، در مورد کانابیس ng/ml 50 و در مورد مت‌آمفتامین ng/dl 1000 است.

برای انجام تست‌ها، ادرار در هر زمانی از شبانه‌روز جمع شود اشکالی ندارد. چنان‌چه ادرار در دمای ۲ تا ۸ درجه‌ی سانتی‌گراد نگهداری شود، تست تا ۴۸ ساعت بعد هم قابل انجام است. برای زمان طولانی‌تر، نمونه باید فریز گردد و تست بعد از آب شدن نمونه انجام شود.

علل اختلال در آزمایش

 شایع‌ترین علل بروز اختلال در نتیجه‌ی تست‌های نواری شامل موارد زیر است:

خطا در نمونه‌گیری: یکی از مهم‌ترین دلایل بروز نتیجه‌ی منفی (که هیچ ربطی هم به روش انجام تست ندارد!) بروز خطا در نمونه‌گیری است. معمولاً علی‌رغم حضور نمونه‌گیر و مشاهده‌ی مستقیم، به‌جای نمونه‌ی فرد مصرف‌کننده، نمونه‌ی فرد سالم از سرنگ و… در ظرف تخلیه می‌شود! در چنین مواردی که معمولاً بیمار همکاری ندارد، کنترل درجه‌ی حرارت نمونه بلافاصله بعد از جمع‌آوری کمک خواهد کرد. در مواردی نیز نمونه‌ای غیر از ادرار ارایه می‌شود که متعاقباً توضیح داده خواهد شد.

خطاهای تکنیکی: نوار تست باید بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه در ادرار نگه داشته شود. پس از آن قبل از خواندن جواب باید به‌مدت ۵ دقیقه در یک سطح صاف غیرجاذب گذاشته شود. گزارش پاسخ سریع، به‌ویژه در یک دقیقه‌ی اول و بعد از ۱۰ دقیقه، باعث پاسخ مثبت کاذب می‌شود.

رقیق‌کننده‌ها: هر عاملی که باعث رقیق شدن ادرار شود، با پایین آوردن میزان Cut-off باعث پاسخ منفی کاذب می‌شود. در این موارد استفاده از نوار‌های کمکی برای سنجش کراتینین، نیترات و گلوتامات ادرار می‌تواند رقت ادرار را نشان دهد. این نوارها در موارد ارایه‌ی نمونه‌ی غیرادراری نیز کمک می‌کند.

تغییرات PH: اکثر تست‌ها به تغییرات PH بین ۵ تا ۹ مقاوم هستند. کاهش یا افزایش PH فراتر از محدوده‌ی فوق می‌تواند سبب اختلال در پاسخ شود. ریختن خون، مایع منی (Semen)، جوهر لیمو، سفیدکننده‌ها (Bleach) و… در ادرار گاهی با تغییر PH می‌تواند سبب اختلال شود. البته در این موارد علاوه بر ایجاد تغییرات ظاهری در رنگ و بو… استفاده از نوارهای سنجش PH کمک می‌کند.

زمان ردیابی مواد در ادرار

 اکثر مواد تا ۷۲ ساعت پس از مصرف در ادرار قابل شناسایی است. در موارد اعتیاد مزمن و استفاده از مواد طولانی‌اثر مثل شیره، احتمال مثبت شدن تست در زمان طولانی‌تری پس از آخرین مصرف وجود دارد. زمان تقریبی ردیابی مواد مختلف در ادرار به‌شرح زیر است:

حشیش: ۱ روز تا ۴ هفته

 هروئین: ۳ تا ۴ روز

 مورفین: ۲ تا ۳ روز

 متادون: ۲ تا ۳ روز

 آمفتامین: ۱ تا ۳ روز

 کوکائین: ۲ تا ۴ روز

 بنزودیازپین: ۳ روز تا ۳ هفته.

تداخلات دارویی

 داروهای حاوی کدئین سبب بروز نتیجه‌ی مثبت کاذب در تست مورفین می‌شود که در تست کروماتوگرافی (TLC) قابل تشخیص است و در محل شاهد کدئین لکه ایجاد می‌کند.

فنوباربیتال، دیفنوکسیلات و دکسترومتورفان تاثیری در نتیجه‌ی تست نواری ندارند. همچنین مصرف ۴۰ میلی‌گرم فورزماید، علی‌رغم رقیق کردن ادرار، هیچ تاثیری در نتیجه‌ی تست مورفین و بروز منفی کاذب ندارد.

مصرف قرص‌های ضد حاملگی (کنتراسپتیو‌ها) با دوز ۴ عدد HD تا ۳۶ ساعت سبب بروز منفی کاذب روی نتیجه‌ی تست‌های نواری  و TLC می‌شود. کنتراسپتیو LD تغییری در نتیجه‌ی تست‌ها یا لکه‌ای در TLC ایجاد نمی‌کند.

سایر دسته‌های دارویی رایج از جمله آمی‌تریپتیلین، دیازپام و آنتی‌بیوتیک‌ها مثل آموکسی‌سیلین نیز معمولاً تداخلی در شناسایی مورفین ایجاد نمی‌کنند.

جمع بندی :

قبل از انجام آزمایش اجازه دهید دمای نوار تست ، نمونه ادرار ویا نمونه کنترل دمای اتاق 15 تا 30 درجه سانتی گراد برسد.

- نوار تست را از داخل پوشش خارج نموده و در اسرع وقت استفاده کنید

- نوار تست را از جهتی که فلش ها نشان می دهند بطور عمودی تا خط ماکسیمم (max) وارد نمونه ادرار کنید و حداقل به مدت 10 الی 15 ثانیه نگه دارید

   - نوار را روی یک سطح صاف و غیر جاذب قرار دهید و  تا زمان ظاهر شدن خط یا خطوط رنگی صبرکنید و نتیجه را ظرف 5 دقیقه تفسیر کنید. 

تفسیر نتایج:

منفی: نمایان شدن 2 خط مجزا یک خط در منطقه c و دیگری در منطقه تست t باشد نشان می دهد که سطح مرفین کمتر از سطح قابل ردیابی 300ng/ml است.

مثبت : نمایان شدن یک خط رنگی در منطقه c بدون ایجاد خط رنگی واضح در منطقه تست t نتیجه مثبت است که سطح مرفین درادرار بالاتر از سطح قابل رد یابی300 ng/ml است

این تست قادر به تشخیص مواد مخدر دیگری از قبیل تریاک- هروئین -کراک ایرانی می باشد   و حساسیت تست ۳۰۰ نانوگرم در میلی لیتر می باشد.