کلینیک ترک اعتیاد رویش لاهیجان methadone-clinic ) rooyesh mmt clinic )

موسس : دکتر جواد موسی نژاد | مسئول فنی : دکتر سعید طاعتی راد

کلینیک ترک اعتیاد رویش لاهیجان methadone-clinic ) rooyesh mmt clinic )

موسس : دکتر جواد موسی نژاد | مسئول فنی : دکتر سعید طاعتی راد

راهنمای استفاده از تست نواری اعتیاد (مرفین تست )


یکی از متداول ترین روش های آزمایش استفاده از کیت های آزمایش می باشد.یک عدد از این کیت ها را در درون مقدار کمی از نمونه ادرار فرد مورد آزمایش قرار داده و کمی صبر کنیم.لازم به توضیح است که برای هر ماده خاص (الکل، مورفین، آمفتامین،حشیش و ...)کیت مخصوصی وجود دارد.مثلا برای تشخیص مصرف "شیشه" نمی توان از کیت "مورفین " استفاده کرد.البته بضی از انواع این کیت ها چند نوع ماده مخدر را در یک آزمایش نشان می دهند.

 

اساس تشخیصی این تست‌ها وجود آنتی‌بادی مونوکلونال علیه ماده‌ی قابل سنجش است. به‌عنوان مثال در مورد مورفین، از آنتی‌بادی مونوکلونال مورفین که از سرم موش تهیه شده است استفاده می‌شود. چنانچه در نمونه‌ی ادرار مورفین یا متابولیت‌های آن وجود داشته باشد، با روش مهاجرت مویرگی به سمت بالا حرکت می‌کند و با آنتی‌بادی موجود باند می‌شود. در این صورت خط رنگی در نوار دیده نخواهد شد و نتیجه‌ی تست مثبت گزارش می‌شود. البته خط دیگری به‌عنوان شاهد وجود دارد که باید در تمام حالات دیده شود.برای مثبت شدن تست باید میزان حداقل آن در نمونه موجود باشد. این میزان در مورد مورفین 300، در مورد کانابیس 50 و در مورد مت‌آمفتامین 1000 است.برای انجام تست‌ها، ادرار در هر زمانی از شبانه‌روز جمع شود اشکالی ندارد. چنان‌چه ادرار در دمای ۲ تا ۸ درجه‌ی سانتی‌گراد نگهداری شود، تست تا ۴۸ ساعت بعد هم قابل انجام است. برای زمان طولانی‌تر، نمونه باید فریز گردد و تست بعد از آب شدن نمونه انجام شود.

 

 

علل اختلال در آزمایش
شایع‌ترین علل بروز اختلال در نتیجه‌ی تست‌های نواری شامل موارد زیر است:


خطا در نمونه‌گیری: یکی از مهم‌ترین دلایل بروز نتیجه‌ی منفی (که هیچ ربطی هم به روش انجام تست ندارد!) بروز خطا در نمونه‌گیری است. معمولاً علی‌رغم حضور نمونه‌گیر و مشاهده‌ی مستقیم، به‌جای نمونه‌ی فرد مصرف‌کننده، نمونه‌ی فرد سالم از سرنگ و در ظرف تخلیه می‌شود! در چنین مواردی که معمولاً بیمار همکاری ندارد، کنترل درجه‌ی حرارت نمونه بلافاصله بعد از جمع‌آوری کمک خواهد کرد.


خطاهای تکنیکی: نوار تست باید بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه در ادرار نگه داشته شود. پس از آن قبل از خواندن جواب باید به‌مدت ۵ دقیقه در یک سطح صاف غیرجاذب گذاشته شود. گزارش پاسخ سریع، به‌ویژه در یک دقیقه‌ی اول و بعد از ۱۰ دقیقه، باعث پاسخ مثبت کاذب می‌شود.


رقیق‌کننده‌ها: هر عاملی که باعث رقیق شدن ادرار شود، باعث پاسخ منفی کاذب می‌شود. در این موارد استفاده از نوار‌های کمکی برای سنجش کراتینین، نیترات و گلوتامات ادرار می‌تواند رقت ادرار را نشان دهد. این نوارها در موارد ارایه‌ی نمونه‌ی غیرادراری نیز کمک می‌کند.


تغییرات PH: اکثر تست‌ها به تغییرات PH بین ۵ تا ۹ مقاوم هستند. کاهش یا افزایش PH فراتر از محدوده‌ی فوق می‌تواند سبب اختلال در پاسخ شود. ریختن خون، مایع منی ، جوهر لیمو، سفیدکننده‌ها و در ادرار گاهی با تغییر PH می‌تواند سبب اختلال شود. البته در این موارد علاوه بر ایجاد تغییرات ظاهری در رنگ و بو استفاده از نوارهای سنجش PH کمک می‌کند.

 

زمان ردیابی مواد در ادرار
اکثر مواد تا ۷۲ ساعت پس از مصرف در ادرار قابل شناسایی است. در موارد اعتیاد مزمن و استفاده از مواد طولانی‌اثر مثل شیره، احتمال مثبت شدن تست در زمان طولانی‌تری پس از آخرین مصرف وجود دارد. زمان تقریبی ردیابی مواد مختلف در ادرار به‌شرح زیر است:

 

حشیش: ۱ روز تا ۴ هفته
هروئین: ۳ تا ۴ روز
مورفین: ۲ تا ۳ روز
متادون: ۲ تا ۳ روز
آمفتامین: ۱ تا ۳ روز
کوکائین: ۲ تا ۴ روز
بنزودیازپین: ۳ روز تا ۳ هفته.

 

تداخلات دارویی
داروهای حاوی کدئین سبب بروز نتیجه‌ی مثبت کاذب در تست مورفین می‌شود که در تست کروماتوگرافی (TLC) قابل تشخیص است و در محل شاهد کدئین لکه ایجاد می‌کند.فنوباربیتال، دیفنوکسیلات و دکسترومتورفان تاثیری در نتیجه‌ی تست نواری ندارند. همچنین مصرف ۴۰ میلی‌گرم فورزماید، علی‌رغم رقیق کردن ادرار، هیچ تاثیری در نتیجه‌ی تست مورفین و بروز منفی کاذب ندارد.مصرف قرص‌های ضد حاملگی (کنتراسپتیو‌ها) با دوز ۴ عدد HD تا ۳۶ ساعت سبب بروز منفی کاذب روی نتیجه‌ی تست‌های نواری  و TLC می‌شود. کنتراسپتیو LD تغییری در نتیجه‌ی تست‌ها یا لکه‌ای در TLC ایجاد نمی‌کند.سایر دسته‌های دارویی رایج از جمله آمی‌تریپتیلین، دیازپام و آنتی‌بیوتیک‌ها مثل آموکسی‌سیلین نیز معمولاً تداخلی در شناسایی مورفین ایجاد نمی‌کنند.

 

قبل از انجام تست  نکات زیر را به خاطر بسپارید :
*فقط در صورتی دست به آزمایش بزنید که کاملاً به رفتار شخص مورد نظر مشکوک باشید.یعنی نشانه های دیگر مصرف را در فرد مشاهده کرده باشید.زیرا انجام آزمایش می تواند به معنی بی اعتمادی تلقی شود و ممکن است صدمه جدی به رابطه شما و فرد مورد نظرتان وارد کند. همچنین باعث صدمه به اعتماد به نفس فرد مقابل شود. 

*در صورت مثبت بودن جواب آزمایش این احتمال را بدهید که ممکن است مصرف دارو ها باعث این نتیجه شده باشد.برای اطمینان به آزمایشگاه های تخصصی مراجعه کنید.  

*در صورتی که مطمئن شدید نتیجه آزمایش به خاطر مصرف مواد مخدر یا محرک است قبل از هر اقدامی (کتک کاری، طرد کردن، زندانی کردن در منزل و ...) حتماً با یک متخصص درمان اعتیاد مشورت کنید .

 

در این جا نمونه ای از کیت آمفتامین که برای تشخیص مصرف "شیشه" بکار می رود را می بینیم:

 

 

 

       

عبارت one step methamephtamine test به معنی تست یک مرحله ای آمفتاین می باشد.در داخل بسته یک نوار کاغذی نازک و یک بسته جاذب رطوبت وجود دارد.در زمان تهیه به تاریخ انقضاء مصرف درج شده در پشت کیت توجه کنید.نوار کاغذی یا همان کیت دارای سه قسمت مشخص می باشد:

 

                                              

                                                                                               

 

 

قسمت بالای کیت  ۱ مشخص شده و عبارت "MET" بر روی آن درج شده ، که نشان دهنده این است که این کیت برای مفتامین (methamephtamine) کاربرد دارد.
قسمت ۲ همان قسمتی است که با ترکیب با ماده مورد آزمایش ترکیب شده و تغیر رنگ میدهد و برای تشیص جواب آزمایش باید به آن قسمت توجه کرد.
و قسمت شماره 3 نشان دهنده جهت قرار دادن کیت در نمونه است.(جلوگیری از وارونه قرار دادن کیت)

 

 

چگونگی انجام آزمایش :
* تهیه کیت .این کیت ها در داروخانه ها و فروشگاه های لوازم پزشکی براحتی قابل دسترس است ( جهت اطمینان از صحت نتیجه آزمایش  بهتر است در مراکز ترک اعتیاد و تحت نظر پزشک انجام گیرد)

* یک عدد لیوان یک بار مصرف تمیز
*تهیه نمونه ادرار
سخت ترین قسمت کار تهیه نمونه می باشد.اغلب افرادی که مواد مصرف می کنند راه های فراوانی برای دستکاری آزمایش بلد هستند.برای اطمینان از صحت آزمایش به نکات زیر توجه کنید

الف- دقت کنید که فرد داخل نمونه خود چیزی اضافه نکند مانند آب ، مایع دست شویی و...  

ب-دقت کنید نمونه متعلق به خود فرد باشد.(نمونه در نزد خود شما تهیه شود)  

ج- فرد مورد آزمایش را از قبل مطلع نکنید و آزمایش را به طور کاملا غیر منتظره انجام دهید.

د- مطمئن شوید که فرد ۷۲ ساعت قبل از آزمایش دارویی مصرف نکرده باشد.برای تهیه نمونه از فرد مورد نظر بخواهید پشت خود را به شما کند و سپس نمونه را تحویل دهد.(اجازه ندهید در دستشویی را ببند یا در اتاق تنها بماند.


به اندازه یک سانتیمتر از کف لیوان برای آزمایش کافی است.در مرحله بعد نوار کاغذی از سمتی که فلش دارد درون ظرف قرار دهید.

 

پس از چند دقیقه در قسمت وسط کیت نوارهای باریکی به رنگ قرمز پدیدار میشود که بنا به محل و تعداد آنها می توان به مصرف یا عدم مصرف پی برد. 

اولین و بهترین حالت نمودار شدن دو خط قرمز می باشد که به معنی منفی بودن آزمایش یا عدم وجود ماده در بدن فرد می باشد.یعنی فرد سالم است. یا اینکه حد اقل در 72 ساعت گذشته از مواد استفاده نکرده است.

 

                                                                

 

حالت دوم وقتی است که فقط یک خط بالایی به رنگ قرمز در می آید مانند شکل زیر
 

                                                                                       

 

که به معنی مثبت بودن آزمایش است. این به معنی وجود ماده مورد نظر در درون بدن فرد می باشد.(توجه داشته باشید که بسیاری از دارو ها می توانند باعث مثبت شدن نتیجه آزمایش شوند) 


حالت سوم روشن شدن فقط یک خط پایینی در روی کیت و یا روشن نشدن هیچ یک از خطوط بر روی کیت است

 

 

یا
 

 

 

 

که به معنی مشکوک می باشد.

دلایل متعددی مانند وجود مواد خارجی در نمونه، مصرف برخی داروهای خاص، فاسد بودن کیت، وجود آب در نمونه، سپری شدن مدتی بیش از 72 ساعت از مصرف و... می تواند باعث این امر شود.در این حالت می توان آزمایش را تجدید کرد.یا اینکه به مراکز تخصصی مراجعه نمود تا با آنالیز دقیق نوع ماده موجود در خون را تشخیص دهند.

 

 

منافع درمان نگهدارنده با متادون MMTچیست؟

- آیا  درمان نگهدارنده با متادون واقعا یک جایگزینی ساده قرص با مواد مخدر است یا به نوعی خصوصیات یک درمان واقعی را دارد؟!!

-اگر قرار است ماده ای را جایگزین ماده ای دیگر کنیم چگونه می توان آن را درمان نامید؟!!

-دوستان من می گویند ما تریاکی یا کراکی هستیم و تو قرصی هستی و این قرص ها خیلی بدتر از مواد است؟!!

 

یکی از بحث برانگیزترین درمان هایی که در مورد درمان اعتیاد مطرح شده است  درمان نگهدارنده با متادون است و همواره این شبهه برای افراد ایجاد می شود که پزشک به جای اینکه مرا ترک بدهد و کاری کند که من ماده ای را مصرف نکنم مرا قرصی کرده است لذا بسیاری از افراد زیر بار این درمان نمی روند. این افراد در واقع شناخت درستی از بیماری وابستگی به مواد ندارند.آنها به اعتیاد تنها به عنوان مصرف یک ماده نگاه میکنند در حالی که اعتیاد یا وابستگی به یک ماده تنها عادت به مصرف یک ماده نیست و فرد معتاد بعد از مدتی مصرف دیدگاهش نسبت به دنیا تغییر می کند و همه چیز را از منظر نشئگی و خماری می بیند. توانایی خود را برای لذت بردن از زندگی از دست می دهد و روابطش با افراد سالم از بین می رود و روابط جدیدی را با افراد سطح پایین تر فرهنگی و اجتماعی برقرار می کند و فرهنگ خاص آنها را پیدا می کند و نوع کلامش عوض می شود و برای تامین هزینه مواد مصرفی دست به اعمال خلاف میزند. خلاصه کلام اینکه اعتیاد تمام زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و رفتارش را عوض می کند به گونه ای کسی رغبت مراوده با آنها را پیدا نمی کند و حتی پزشکان نیز از آنها پرهیز می کنند و از کنار آنها می گذرند. پس ما با مصرف یک ماده سرو کار نداریم بلکه با یک سری رفتارهای منفی اعتیادی سروکار داریم که  باید آنها را اصلاح کنیم و به همین دلیل اعتیاد یک بیماری مزمن و عود کننده است که نیاز به درمان طولانی مدت دارد.باز به همین دلیل برای افرادی با ملاک های خاص ، درمان نگهدارنده با متادون توصیه می شود که مزیت های زیادی نسبت به ادامه مصرف دارد

* عرضه خوراکی و غیرتزریقی : به دلیل عدم  مصرف تزریقی  احتمال بسیاری از بیماری های مسری نظیر هپاتیت ایدز و مشکلات قلبی و ... کم می شود.

*خالص و بهداشتی : بسیاری از موادی  که معتادان مصرف می کنند ناخالصی های زیادی دارد که هر کدام ضررهای خاص خود را دارد در حالی که داروی متادون در کارخانه و تحت شرایط استریل تهیه می شود و هیچ گونه ناخالصی ندارد.

* اثر ملایم و بطئی : بسیاری از موادی که توسط افراد معتاد مصرف می شوند سریعا وارد بدن می شوند و سریع نیز خارج می شوند برای همین افراد تغییرات سریع خلقی پیدا می کنند که بسیار شدید بوده و برای  اطرافیان قابل قبول نیست و نمی توانند چرت زدن یا پرحرفی بیمار را تحمل کنند در حالی که متادون به آرامی وارد بدن شده و به آرامی خارج می شود لذا تغییرات خلقی زیادی ندارند و رفتارهای آنها  معمولی تر می شود.

* عرضه در مراکز سالم و توسط اشخاص درمانگر: این مزیت باعث عدم برخورد فرد با محیط های آلوده و افراد ناباب می گردد در نتیجه فرد در معرض ریسک کمتری از نظر درگیری و قانون شکنی و تبعات ناشی از آن قرار می گیرد و با افرادی نظیر پزشک و روانشناسان و پرستاران برخورد دارد که احترام او را نگه داشته و با او به مهربانی برخورد می کنند.

*تهیه مواد از راه قانونی و تحت نظارت دولت :  در درمان با متادون فرد مواد جایگزین را از راه کاملا قانونی تهیه می کند و مصرف او کاملا تحت کنترل است و نیازی به نقض قانون ندارد.

نظارت دقیق بر مصرف : بسیاری از مصرف کننده مواد غیر قانونی بر اثر مصرف بیش از اندازه دچار مسمومیت می شوند و جان خود را از دست می دهند در حالی که  در زمان درمان با  متادون احتمال مسمومیت به دلیل نظارت پزشک بسیار کم و بعید است. از طرف دیگر نظارت دقیق باعث می شود فرد از نظر مصرف مواد دیگر تحت پایش قرار گیرد و امکان مصرف مواد دیگر نیز کمتر می شود.

منفعت های درمان نگهدارنده

*فرد دیگر نیازی به تهیه پول مواد مخدر ندارد و در نتیجه بزهکاری برای تهیه پول مواد کاهش یافته  و در نهایت رفاه خانواده افزایش می یابد.

کنترل علائم ترک مواد باعث می شود که فرد ثبات روانی و رفتاری داشته باشد و کاهش پرخاشگری باعث تغییر مثبت شخصیتی و بهبود می شود.

*حذف مسئله تزریق : احتمال انتقال ویروس HIV  که عامل بیماری AIDS است با تزریق مواد مخدر و استفاده از سرنگ مشترک 68% است که  عامل مهمی در گسترش این بیماری است و این افراد ویروس این بیماری را به همسر و شریک جنسی خود منتقل می کنند  که با مصرف متادون این احتمال صفر می شود . اگر حتی هیچ یک از فایده های درمان با متادون را قبول نکنیم ، همین یک فایده درمان با متادون را توجیه می کند.

کاهش پرداخت پول به دلالان مواد: با وارد شدن هر فرد وابسته به مواد مخدر به درما ن نگهدارنده با متادون  یک مشتری از چرخه مصرف مواد خارج می شود که طبیعتا به ضرر دلالان مواد  و کاهش سود آنها است.

*کاهش مسمومیت و در نتیجه مرگ و میر از مواد مخدر : در صورتی  متادون تحت نظارت تیم درمانگر مصرف شود احتمال مسمومیت و مرگ و میر ناشی از مصرف مواد مخدر کاهش می یابد.

*مشارکت بالا در درمان : نسبت به سایر درمان ها بیماران ماندگاری بیشتری در درمان دارند و عملا در درمان موفق تر هستند که نشان دهنده اثر بخشی درمان است.

*جلب همکاری خانواده : به دلیل مدت زمان طولانی درمان و ماندگاری فرد بیمار در درمان و احتمال کم مصرف مواد در هنگام درمان ، اعتماد و امید خانواده به درمان بیشتر شده و امکان همراهی خانواده در جهت بازسازی شرایط اجتماعی و فردی و روانی به طور صحیح  بالا می رود

کاهش انگ معتاد بر بیماران وابسته به مواد مخدر : وقتی که  بیمار در درمان قرار می گیرد نگاه جامعه نسبت به او  کم کم عوض می شود و  به او به جای مجرم به دیده یک فرد نیازمند کمک نگاه می کنند.

تماس طولانی با درمانگران: فراموش نکنیم که افراد وابسته به مواد به دلیل مصرفشان با افراد مجرم سرو کار خواهند داشت و فرصتی برای برقراری یک رابطه محترمانه اجتماعی  ندارد لذا در طول درمان با متادون می توانند برقراری روابط سالم را تجربه کنند و یاد بگیرند.

*کاهش عوارض مواد ناخالص افزوده شده به مواد مخدر: دلالان مواد مخدر با هر بار معامله مواد مخدر ناخالصیهایی به مواد می افزایند که طبیعتا عوارض آنها به مصرف کننده مواد تحمیل می شود. درمان با متادون فرد را از عوارض این ناخالصی ها و بیماریهای ناشی از آن می رهاند.

*درمان با متادون آمادگی روانی برای جدایی دائم  فرد را  از مواد مخدر ایجاد می کند .درمان با متادون به فرد کمک می کند برای مدت های طولانی از اعتیاد و رفتار اعتیادی و عوارض اجتماعی اعتیاد به دور باشد و بتواندبه بازسازی ساختار روانی  و  اجتماعی خود بپردازد در نتیجه امکان ترک نهایی و جداشدن از مواد مخدر با بهبود وضعیت زندگی فرد و ثبات یافتن زندگی بیشتر می شود.

کلینیک ترک اعتیاد رویش | دکتر جواد موسی نژاد


کلینیک ترک اعتیاد رویش ( لاهیجان- گیلان)

آدرس : لاهیجان - خیابان شهیر کریمی - کوچه توکلی

تلفن : (013)

سامانه پیامک :50002060161926

پذیرش : همه روزه صبح ها

موسس : دکتر جواد موسی نژاد

مسئول فنی : دکتر سعید طاعتی راد

در این کلینیک کلیه خدمات مربوط به پروسه درمان و ترک سوء مصرف مواد مخدر و محرک ارائه می گردد که بنا به تشخیص پزشک معالج می تواند به شکل سم زدائی و یا درمان دارویی باشد . همچنین تست های تشخیصی مربوط به مواد اعتیاد آور (مخدر ، محرک و روانگردان) ، ویزیت و مشاوره روانشناس ، چکاپ دوره ای و ... بطور رایگان جهت بیماران این مرکز انجام می شود. * لطفا پرسش های خود را در قسمت نظرات موضوع مربوطه مطرح فرمائید تا امکان پاسخگویی به آن ها در همان مکان میسر باشد*


ایمیل ارتباط با مرکز: rooyeshclinic.lahijan@gmail.com


ارتباط مستقیم  با  دکتر جواد موسی نژاد در  اینستاگرام  :

---->>>       اینجا را لمس کنید       <<<<----




علت افزایش شمار مبتلایان به سرطان مثانه و کلیه ، افزایش مصرف دخانیات است

سرطان مثانه یکی از انواع سرطان‌های سلول‌های پوششی است. سرطان مثانه دومین سرطان شایع دستگاه ادراری-تناسلی است.

سن متوسط برای تشیخیص کانسر مثانه ۶۵ سالگی است. میزان بروز سرطان مثانه در مردان بیشتر است. سرطان مثانه در سفیدپوستان بیش از سیاه‌پوستان مشاهده می‌شود.

سرطان مثانه پنجمین سرطان شایع و دومین سرطان دستگاه دفع ادرار بعد از سرطان پروستات است.

کارشناسان و متخصصان اورولوژی تاکید دارند هر ساله د بیش از ۵۰۰۰ نفر بر اثر ابتلا به سرطان مثانه جان خود را از دست می دهند که این آمار بیش از شمار قربانیان سانحه رانندگی است.

کارشناسان در گزارش های خود بر تاثیر سوء مصرف سیگار بر مثانه تاکید و خاطر نشان کردند مواد سمی و سرطانی از طریق دستگاه دفع ادرار یعنی کلیه ها و مثانه دفع می شود و هنگام دفع این مواد ، لطمه شدیدی به مثانه وارد می شود.

شمار سال هایی که بیمار سیگار کشیده و تعداد سیگارهایی که در طول سال ها مصرف کرده است همگی در خطر ابتلا به سرطان مثانه نقش دارند.

اورولوژیست ها اعلام کردند که در سیگار ۴۳ ماده سمی سرطانی وجود دارد و همه عوامل ابتلا به سرطان مثانه به مصرف دخانیات مربوط است.

مواد سمی موجود در سیگار از طریق مثانه دفع می شوند. مثانه نقش مخزن را برای ادرار ایفا می کند و تماس مداوم با مواد سمی موجود در دخانیات احتمال بروز سرطان را در دیواره داخلی مثانه افزایش می دهد.

گرچه  سیگاری ها در معرض این مواد سرطانی قرار دارند اما عوامل ژنتیکی فردی نیز در ابتلا به سرطان مثانه تاثیر دارد.

ترامادول و اعتیاد به مواد مخدر


ترامادول یک داروی ضد درد است. که با نام های مختلفی از جمله بایومادول در داروخانه ها عرضه می شود.

 از ترامادول برای تسکین درد های متوسط تا شدید استفاده می شود. با اینکه تاکنون مکانیسم اثر ترامادول دقیقا مشخص نشده است ولی این دارو مانند مورفین عمل می کند. ترامادول مانند مورفین در مغز به گیرنده های اپیوئیدی متصل شده، باعث ایجاد تسکین می گردد.

 این دارو بصورت آمپول، قرص یا کپسول های 50 و 100 میلیگرمی در بازار دارویی کشور وجود دارد و در داروخانه ها عرضه می شود. بالاترین دوز روزانه آن 400 میلیگرم است. خوردنش با غذا یا بدون غذا تاثیری در میزان جذب آن ندارد.

 

تداخلات دارویی

داروهایی مانند کاربامازپین و کینیدین مانع از خنثی شدن ترامادول در بدن شده، غلظت آنرا در خون بالا می برند! استفاده همزمان ترامادول با داروهای مهار کننده مونوآمینواکسیداز و مهارکننده انتخابی گیرنده های سروتونین مانند فلوکستین منجر به عوارض جانبی شدیدی از جمله تشنج می شود. این دارو در صورتیکه با الکل، داروهای بیهوشی، مواد مخدر، داروهای آرام بخش یا خواب آور استفاده شود خطر ایست تنفسی را به شدت افزایش می دهد.

 سالم بودن آن برای زنان حامله یا در مرحله شیردهی هنوز ثابت نشده است.

 عوارض جانبی آن عبارتند از:  تهوع، یبوست، سردرد، خواب آلودگی، خارش، اسهال، خشکی دهان، بثورات جلدی، اختلالات بینایی، سرگیجه واقعی، تشنج

 

و اما ارتباط ترامادول با اعتیاد و سوء مصرف مواد....

 این دارو از بدو ورودش به بازار دارویی کشور مورد توجه بیماران معتاد به مواد مخدر قرار گرفت. با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر می شود. و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملا مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدری چون تریاک، کراک و هروئین دارد!و حتی بیمارانی که در مراکز بستری جهت ترک ترامادول بستری می شوند علایم خماری یا ترک غیر قابل تحمل تری نسبت به سایر بیماران وابسته به مواد مخدر از خود نشان می دهند!

 از جمله علایم ترک ترامادول عبارتند از: عصبانیت، تعریق، بی خوابی، تهوع، اسهال، لرزش اندام ها و توهم

 معتادان به مواد مخدر در مواردی که امکان تهیه یا استفاده از مواد مخدر را ندارند از این دارو جهت جایگزین کردن مواد مخدر استفاده می کنند. عده ای نیز به غلط آنرا برای ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می دهند!

 در حقیقت تعداد کسانیکه بواسطه مصرف ترامادول وارد وادی اعتیاد شده اند کمتر از کسانی است که این دارو را  جهت جایگزینی مواد مورد استفاده قرار می دهند. اینها معمولا کسانی هستند که به خاطر درد، ترامادول را طولانی مدت مصرف کرده اند و از عواقب اعتیاد به آن غافل مانده اند!

 افراد وابسته به ترامادول بیشتر مصرف کنندگان مواد مخدری هستند که جهت جلوگیری از علایم ناخوشایند ترک یا خماری از این دارو به عنوان جایگزین استفاده می کنند.

ترامادول در دوز 200 تا 400 میلیگرم می تواند علایم ترک مواد مخدر را از بین ببرد و تجویز آن به مقدار کمتر از این دوز فرقی با تجویز دارونما در کنترل علایم ترک ندارد!شخصی که از این دارو جهت ترک اعتیاد استفاده می کند وقتی دوز دارو را به کمتر از 200 میلیگرم برساند علایم ترک مواد مخدر را از خود نشان خواهد داد  و دوباره به مصرف ترامادول یا مواد مخدر رو می آورد حال چنین شخصی چگونه می تواند دوز دارو را به فرضا 2.5 میلیگرم در روز کاهش دهد؟! در حالیکه این قضیه در مورد داروهای مناسب ترک اعتیاد مانند متادون صدق نمی کند.

 پس می توان نتیجه گرفت ترامادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد نیست!  بعلاوه اکثر قریب به اتفاق بیماران وابسته به مواد مخدر در کنار مصرف مواد مخدر از داروهای اعصاب، آرامبخش و خواب آور نیز استفاده می کنند و همچنانکه در قسمت تداخلات دارویی عنوان شد با مصرف همزمان ترامادول با این داروها خود را در خطر تشنج و ایست تنفسی قرار می دهند!

 

تشنج شایع ترین عارضه ای است که بیماران از ترس ایجاد آن جهت درمان وابستگی به ترامادول به مراکز درمان سوء مصرف مواد مراجعه می کنند! علاوه بر تداخل دارویی منجر به تشنج، ترامادول با کاهش آستانه تشنج باعث ایجاد تشنج در کسانی می شود که به علت تشنج در حال درمان هستند یا اینکه درمان شده اند!

 

پس بخاطر داشته باشیم که ترامادول باید بر اساس نسخه و توصیه پزشک مورد استفاده قرار بگیرد و مصرف خودسرانه آن عواقب غیر قابل جبرانی بدنبال خواهد داشت.

اعتیاد و اختلال جنسی

در ایران یک باور غلطی وجود دارد و آن اینکه مصرف این مواد برای افزایش توانایی و تمایلات جنسی و درمان انزال زودرس بسیار خوب است.

 مواد اعتیادآور همچنان که بر سلامت جسمی و روانی اثر می‌گذارند، بر روابط زناشویی نیز اثرات زیانباری را به جای می‌گذارند. این نوشته به تأثیرات چند ماده اعتیادآور بر کارکرد جنسی افراد می‌پردازد.

 مواد اعتیادآور را به دو گروه مواد مخدر مانند تریاک و ترکیبات مشتق‌اش مانند شیره، کراک و ... و مواد محرک مانند حشیش، شیشه، آمفتامین‌ها، اکس و ... تقسیم‌ بندی می‌کنند.

 متاسفانه در کشور ما یک باور غلطی وجود دارد و آن اینکه مصرف این مواد برای افزایش توانایی و تمایلات جنسی و درمان انزال زودرس بسیار خوب است. بعضی از افراد هم فکر می‌کنند دردهای جسمی‌شان را می‌توانند با مصرف تریاک کاهش دهند، در حالی که مصرف این مواد به هر بهانه‌ای روی مسایل جنسی آنها تاثیر سوء خواهد گذاشت.اتفاقی که می‌افتد این است که مواد مخدری مانند تریاک خاصیت آرام‌بخشی دارند، در نتیجه حساسیت در فرد مصرف کننده کم می‌شود و وقتی این اتفاق می‌افتد، حساسیت در ناحیه تناسلی‌ هم کم شده و اگر فرد مبتلا به انزال زودرس باشد، مشکل‌اش در ابتدای مصرف این مواد حل می‌شود و می‌تواند مدت رابطه جنسی‌اش را افزایش بدهد اما به مرور در نتیجه مصرف این مواد، اضطراب در فرد بیشتر خواهد شد و برای اینکه بتواند به همان حالت برسد مجبور است میزان مصرف مواد و دفعات آن را افزایش دهد، در نتیجه هم وابسته می‌شود و هم مشکل انزال زودرس‌اش حل نمی‌شود و به مرور به مشکلات ثانوی جنسی هم مبتلا می‌شود.

به طورکلی مواد مخدر به دو صورت جسمی و روانی روی افراد تاثیر می‌گذارند. در بعد روانی اثر خود را هم از طریق خلق فرد و هم از طریق مسایل رفتاری و ارتباطی نشان می‌دهد. به این شکل که مصرف مواد در کوتاه مدت با برداشتن مهارهای روانی، به فرد حس اعتماد به نفس داده و این تصور ایجاد می‌شود که در اثر مصرف این مواد میل جنسی افزایش یافته است ولی در دراز مدت موجب کاهش میل جنسی و وابستگی فرد به آن ماده می‌شود.

 

 

ماری‌جوانا،‌ حشیش یا گرس

 در مورد ماری‌جوانا که بعضی‌ها آن را با نام حشیش یا گرس می‌شناسند، پژوهش‌های زیادی انجام شده است.مصرف این ماده در درازمدت می‌تواند موجب ناباروری در زنان و عقیمی در مردان شود. ماده موثره موجود در حشیش تحت عنوان کانابینویید می‌تواند در مردان سبب کاهش هورمون مردانه یا تستوسترون شده و موجب اختلال در میل جنسی شود، همچنین در طولانی مدت سبب اشکال در نعوظ خواهد شد.

 در خانم‌ها هم، مصرف این مواد می‌تواند موجب به هم ریختن سیکل قاعدگی و عادت ماهانه شود. از سوی دیگر این ماده می‌تواند موجب نشانگان بی‌انگیزگی و بی‌ارادگی در افراد در تمام جوانب زندگی شود، به این شکل که هیچ چیزی برای‌اش مهم نیست، از چیزی لذت نمی‌برد و احساس بی‌ارادگی حتی در روابط جنسی می‌کند. در نتیجه فرد، اراده، میل و رغبتی به انجام عمل زناشویی ندارد و همین امر می‌تواند مشکلاتی را هم در فرد مصرف کننده و هم در طرف مقابل‌اش ایجاد کند.

 


خانواده تریاک

 متاسفانه تریاک و سایر مواد هم‌خانواده آن مانند کراک، هرویین سوخته و شیره به علت معضلات فرهنگی که در جامعه ما وجود دارد و کمی آگاهی مردم و اطلاع‌رسانی نکردن مناسب در این زمینه خیلی وقت‌ها به صرف داشتن یک رابطه جنسی خوب مصرف می‌شوند.

 درست است که این مواد در کوتاه مدت سبب عملکرد بهتر جنسی و برطرف شدن زود انزالی می‌شوند ولی در دراز مدت می‌توانند اشکالات عمده‌ای را ایجاد کنند. متاسفانه برای مدت زیادی قرصی به نام ترامادول که از مشتقات تریاک است در بازار وجود داشت که برخی از افراد برای درمان خود از آن استفاده می‌کردند.

 غافل از اینکه این ماده به شدت افراد را وابسته کرده و بعد از مدتی همان مشکلاتی که از نظر جنسی با تریاک داشتند با این قرص هم پیدا می‌کردند. در حال حاضر نیز متاسفانه آگاهی افراد نسبت به این قرص کم است و نمی‌دانند که قرص و آمپول این ماده چه تبعات منفی‌ای از نظر جنسی بر فرد خواهد گذاشت.

 بحث دیگر استفاده از مشتقات تریاک است که سبب سستی و رخوت در افراد می‌شود و انرژی را در فرد مصرف کننده کم می‌کند، در نتیجه این افراد تمایلی به برقراری رابطه جنسی نداشته و انرژی ایجاد و ادامه آن نیز از بین می‌رود.

 

 

مواد محرک و آمفتامین‌ها

 مواد تحریک‌کننده عبارت‌اند از شیشه، آمفتامین‌ها، کوکایین، اکس و اخیراً ریتالین. ریتالین دارویی بود که برای کودکان بیش فعال استفاده می‌شد تا سبب افزایش تمرکز شود اما متاسفانه گروهی از افراد با آن آشنا شدند و از آن سوءاستفاده کردند.

 اکس هم اخیراً در کشورهای مختلف از جمله کشور ما مورد سوءاستفاده افراد به خصوص جوانان قرار می‌گیرد. مصرف این مواد محرک، افراد را دچار توهم کرده و در نتیجه حس واقعیت‌سنجی در آنها از بین می‌رود و چون این حس از بین می‌رود، افراد فکر می‌کنند که هر وقت از این مواد استفاده ‌کنند میزان و زمان لذت جنسی‌شان افزایش پیدا می‌کند، در حالی که این‌طور نیست.

 واقعیت این است که میزان لذت جنسی این افراد هنگام استفاده از مواد فوق با زمان معمولی تفاوتی با هم ندارند ولی چون ارتباط این افراد با واقعیت قطع می‌شود، لذت جنسی را به این شکل حس می‌کنند.

 خطر عمده استفاده از این مواد هم همین است که افراد فکر می‌کنند هرگاه بخواهند یک رابطه جنسی مناسب داشته باشند، برای افزایش لذت حتماً مجبورند که از این مواد استفاده کنند، در نتیجه نسبت به مصرف این مواد شرطی می‌شوند و دیگر نمی‌توانند یک رابطه جنسی خوب بدون مصرف این مواد را تجربه کنند.این شرایط سبب کاهش اعتماد به نفس و وابستگی و مشکلات ثانوی دیگر می‌شود. خطر مهم دیگری که این مواد دارند این است که از آنجا که نیمه عمر این مواد حدود 4 تا 6 ساعت است، فرد ممکن است پس از مصرف تحت تاثیر قرار گرفته و دست به رفتارهای پرخطر جنسی بزند، یعنی ممکن است قربانی سوء استفاده جنسی شده و یا به دیگری تجاوز کند.

 مصرف این مواد علاوه بر مشکلات جنسی ممکن است فرد را تحت تاثیر توهم‌های ناشی از این مواد قرار داده و حوادث مرگ‌باری را برای خودش و دیگران رقم بزند.

 

 

مواد اعتیادآور اختلال جنسی می‌‌آورند

 پس به ‌طور کلی مصرف مواد اعتیادآور موجب اختلال در سه مرحله جنسی شامل مرحله تمایل، مرحله تحریک و مرحله ارگاسم می‌شود.این‌ گونه مواد در دوران ابتدایی مصرف با کاهش اضطراب یا بالا بردن موقتی خلق، عملکرد جنسی افراد را تقویت می‌کنند ولی به مرور و با استفاده مداوم به تدریج میل جنسی کم یا قطع می‌شود و تحریک جنسی صورت نمی‌پذیرد و فرد به مرحله اوج لذت جنسی یا ارگاسم نمی‌رسد و یا اصلا انزالی صورت نمی‌گیرد و به‌ طور ثانوی در خیلی از موارد به مرور اختلالات اضطرابی و افسردگی ایجاد نموده و موجب می‌شوند مشکلات جنسی ثانویه‌ای نیز ایجاد شود.

ختم کلام اینکه مصرف این مواد در درازمدت با تمایلات جنسی و توانایی جنسی در تضاد کامل هستند، بنابراین توصیه موکد به افرادی که به دنبال یک زندگی جنسی سالم و با نشاط هستند انتخاب راه‌حل‌های مناسب و درمان عوامل ایجاد کننده مشکلات جنسی از قبیل اضطراب و افسردگی است، ضمن اینکه ورزش، تغذیه مناسب، استراحت کافی، تفریح مناسب و استفاده از روش‌های درمانی مناسبی که برای این مشکلات جنسی در دسترس است، بسیار حایز اهمیت است.